Herrra

a moim zdaniem lekarze sa w pewnym sensie od tego zeby pomoc nam poukladac nasze mysli i emocje, potem postarac sie je zrozumiec i wskazac nam droge do poradzenia sobie z tym wszystkim... tez myslalam ze sama dam rade. byl kryzys, potem mi przechodzilo i bylo wesolo. nastepnego dnia to samo i tak w kolko. to tylko odwlekanie. pomoc psychologa jest niezbedna. pamietaj ze z dnia na dzien twoj stan nie bedzie stal w miejscu. bedziesz sie zadreczac coraz bardziej i bardziej. i bedzie coraz gorzej... idz do psychologa. mam taki troszke znowu kryzys teraz. moze dla tego tak smetnie pisze. ale bedzie dobrze:) zobaczysz:)

Dzisiaj podjelam pierwsza probe walki ze swoja glowa... telefon i umowione spotkanie u psychologa. dzieje sie ze mna cos czego nie wytrzymuje. ciagle smutna. ciagle zaplakana. nawet teraz juz mi lezki leca:) Jestem z rodziny gdzie ojciec pije. nie mieszkam juz z nim ale sprawy sadowe ciagna sie juz 6 lat. Myalalam ze znalazlam szczescie u boku fajnego faceta, a po prawie dwoch latach okazalo sie ze ma kogos. postanowilismy naprawic nasz zwiazek. tamta panna byla obecna w naszym zyciu jeszcze pol roku. zrobil to kolejne dwa razy a ja nie potrafilam odejsc. potem okazalo sie ze jestem w ciazy. to juz 7mc a ja nie potrafie sobie z tym poradzic. nie mam checi do zycia(nie mysle o samobojstwie)ale wszystko mi jedno. a do tego tak bardzo go kocham. on juz jest zmeczony moim ciaglym placzem, a tylko w ten sposob jestem w stanie rozladowac emocje... to w skrocie moja historia... [ Dodano: Dzisiaj o godz. 3:04 pm ] do tego czuje sie beznadziejna, ze nic nie potrafie. zawsze wszystko robilam sama z racji braku ojca i checi pomocy mamie a teraz nic. boje sie cokolwiek zrobic zeby nie zrobic tego zle. czuje sie fatalnie. i do tego paniczny lek przed ciemnoscia... kiedys bylaqm przebojowa. teraz ciagle placze...