Flawia

Grzebię w zakamarkach pamięci już od jakiegoś czasu i nic . Przychodzi mi do głowy dziadek, ale nie mam żadnych dowodów na to, że coś mi zrobił. Nie był do końca normalny, skoro np.zabił psa łopatą. Umarł, gdy miałam 5 lat. Usłyszałam niedawno, że "nikt po nim nie płakał". Ale nie pamiętam nawet, co razem robiliśmy . Nie byłam z tym u psychologa, bo, jak pisałam, póki co niespecjalnie mi to przeszkadza. Boję się tylko, że już zawsze będę sama, bo potencjalni kandydaci przestraszą się i uciekną do "normalnych" dziewczyn.

Nienawidzę, kiedy ktoś mnie obejmuje. Nie wiem, do czego porównać uczucie, którego wówczas doznaję. Połączenie bólu z łaskotaniem? Natychmiast się odsuwam. Nieważne, czy osobą obejmującą jest ciotka, koleżanka z klasy czy 3-letnia kuzynka. Nie wiem, jak wytrzymałam zabawę w "pociąg" na weselu. Nie przypominam sobie, żeby ktoś mnie "skrzywdził" w dzieciństwie, ale kto wie, co się działo w czasach, do których nie sięgam pamięcią. Dostawałam pasem od ojca, ale domyślam się, że sporo innych osób też. I mają się dobrze. Na co dzień mi to nie przeszkadza, chociaż wiem, że nigdy nie będę nikogo miała. Pouciekają.

-muszę mieć otwartych 3 lub 5 kart w przeglądarce (teraz mam 6, nie da się inaczej, więc czuję niepokój) -kiedy oglądam coś na youtube i chcę kliknąć "stop", to czekam, aż na końcu będzie 4 (np.02:44) -wyłączam kran łokciem lub z pomocą korka do zlewu -myję ręce milion razy dziennie -miliard razy sprawdzam, czy na pewno nie zgubiłam kluczy/portfela/telefonu/ -wyjmuję pieniądze zaraz po wyłożeniu towaru na ladę -wieszam płaszcz na ostatnim wieszaku, o ile jest wolny -na niektórych forach przeglądam tylko nieparzyste strony Więcej grzechów nie pamiętam.