Witam potrzebuję jakiejś rady. Nie wiem co mi się dzieje. Za każdym razem jak wstaję rano, to chce mi się płakać, myślę sobie, że to kolejny beznadziejny dzień. Nie mam do niczego motywacji ani chęci. Do wszystkiego się zmuszam. Do kąpieli, do wstawania rano, nie mówiąc już o porządkach lub wyjściu z psami. Mieszkam z rodzicami, a matka nic nie rozumie. Nie rozumie, że to nie jest lenistwo, ale jakiś potworny dół. Mam zaburzenia osobowości typu borderline, nerwicę natręctw. Strasznie mi przeszkadza ten stan. Najchętniej bym tylko spała i jadła. Chodzę na terapię na oddział dzienny dla uzależnionych, ale nic mi nie pomaga ta terapia. Jest jeszcze gorzej. Nie potrafię ze swoim psychiatrą pogadać o tym stanie, bo mam wrażenie, że oni mnie wszyscy doskonale znają i mi nie uwierzą. Na terapię już chodzę rok, ale czuję, że to tylko takie odbębnianie tygodnia. Zażywam fluanxol w zastrzyku, ale jest źle po nim. Do tego wszystkiego jestem strasznie agresywna. Co mi się dzieje? Myślę o tym, żeby iść do szpitala, bo dłużej nie dam rady tak wegetować. Może ktoś z was ma podobnie i napisze o tym.
