Cześć,
Jestem tu nowa i bardzo potrzebuję porady od osób, które mają doświadczenia z wenlafaksyną. Miesiąc temu byłam po raz pierwszy u psychiatry i przepisał mi efectin, ale stwierdził że moim zasadniczym problemem jest "dramatycznie niska samoocena". Powiedział też, że mam lekką depresję. Wykupiłam te leki, ale wciąż jeszcze nie zdecydowałam się zacząć ich brać z uwagi na ilość skutków ubocznych. Czy sądzicie, że w przypadku lekkiej depresji taka forma leczenia jest konieczna?
Nie mam żadnych myśli o samookaleczaniu czy samobójczych ani lęków. Odczuwam jednak wszechogarniające poczucie beznadziei i wiem, że w moim życiu i tak nic nigdy nie będzie dobre. Czuję się bardzo samotna, w zasadzie nie mam już żadnych znajomych i nie chcę wychodzić do ludzi, żeby uniknąć oceniania. Zwolniłam się z pracy i nie umiem się zmusić, żeby zamknąć ten i rozpocząć nowy etap w życiu. Spróbowałam poprawić sobie humor uprawiając sport, ale to działa tylko przez godzinę czy dwie. Czy Waszym zdaniem efectin będzie lepszy niż jakieś łagodniejsze metody?
Będę wdzięczna za wszystkie porady.
