megi_11

Aga, ja ci życzę, żebyś nie musiała się zabijać.

Obudziłam się w nocy po czterech godzinach snu....z jakimś atakiem paniki. Nawrzeszczałam na matkę i rozryczałam z głową pod kołdrą. Mam już dość tej emocjonalnej huśtawki. Dosłownie huj mnie strzela. Niech mnie ktoś dobije i niech się to już skończy raz na zawsze.

Znam to...mogę ci jedynie powiedzieć, że to może się zmienić, ale trwa bardzo długo, przynajmniej tak jest u mnie. Te zmiany są prawie niezauważalne, ale są. Mi pomogło wychodzenie z domu gdziekolwiek, nawet do miejsc, gdzie bym się w życiu nie spodziewała, że mogą mieć jakiś pozytywny wpływ na moje życie. Także jak dla mnie jest dalej beznadziejnie, ale już nie tak tragicznie jak rok czy dwa lata temu. Wiem, że sobie pomyślisz że pieprzę głupoty, ja bym tak pomyślała. Ale podobno w życiu wszystko przemija, więc gówno za przeproszeniem też. Chyba problem w tym, że chcemy wszystko już i teraz albo wcale, a to tak niestety nie działa.

Cześć wszystkim Dzień jak ja to mówię..z dupy. Pokłociłam się z chłopakiem, cała reszta też do bani. I jeszcze te święta na horyzoncie. Nie mam już sił na to wszystko...