joker27

No u mnie paroksetyna najpierw działała trzy lata około no i przez ostatnie kilka lat escitalopram brałem i 5mg paro no i się z/cenzura/o.... Wenflafsksyna nie sprawdziła się, klomipramina też nie, i jeszcze jakieś tylko to już nie byli ssri ani snri chyba

Właśnie o to mi chyba po części chodzi. A odkładanie na później, nie wiem czy to u mnie może działać bo ja obecnie mam natłok, lęk, ruminacje, scenariusze. Oprócz tych tego swojego myślenia o natretnych myślach, nie wiem czy to lęk je napędza, czy one napędzają lęk czy wzajemnie się napędzają, obecnie jest mi ciężko bardzo, zwolnił się termin do mojego lekarza na jutro, bo miałem mieć za tydzień. Od trzech miesięcy biorę fluoksetyne ale jak widać chyba nie jest dla mnie, jutro zmiana leków, chociaż w takim stanie to poczucie że nie pomoże już nic bo tych myśli nie da się wyłączyć...

No tak, to zależy od wielu czynników, komuś pomaga, komuś szkodzi Cześć, u ciebie chyba jest dobrze bo nagle przestałas pisać, super

Brałem w szpitalu już nie pamiętam ile czasu, miałem duże nadzieje z nim związane ale czułem taki niepokój, lęk i nasilone wszystko że musiałem odstawić, ciekawe od czego to zależy, może spróbować drugi raz...

Kilka lat temu już to tutaj pisałem pewnie ale znowu tragicznie się czuje.. Witam, opiszę swoje objawy które trwają już 17 lat (po czasie wiem że już od dziecka miałem dużo lęków i nie było ze mną wszystko ok) z przerwą trzy lata na paroksetynie gdzie było nawet nawet i ostatnich kilka lat escitalopram mi nawet pomógł z dodatkiem małym paroksetyny. mianowicie moim największym problemem są myśli natrętne ale takie nietypowe, przez które mam lęk i stany depresyjne. Jest to takie nieustanne myślenie o myśleniu, myślenie o tym że natrętnie myślę, skupienie na tych myślach, nie są to typowe myśli natrętne na konkretny temat, nie umiem tego inaczej opisać, (teraz do tego mam wkręta że te myśli ewoluują i myślę o tym zanurzeniu, że nie przestanę tak myśleć i że tym razem to nic mi nie pomoże, (dodam że piłem alkohol może nie regularnie ale powiedzmy raz na miesiąc czasem co kilka dni piwo do trzech, teraz od początku roku nie piję) ciężko mi wyjaśnić to komuś kto czegoś takiego nie przeżywa, najgorzej że nie mogę znaleźć ludzi którzy mają coś podobnego.... Może tutaj się ktoś taki znajdzie, może ktoś sobie z tym radzi, poprzez terapię w która ja osobiście nie wierzę, lub może ma jakiś zestaw leków na to... Chciałbym z kimś takim móc porozmawiać, dodam że przez to jestem w takim stanie że ani do pracy ani nic, przez to mam taką depresję że myślę że tylko śmierć jest w stanie to przerwać, nie mogę się niczym zając, na niczym skupić... Biorę pod uwagę to że nikt pod tym postem się nie odezwie, ale musiałem to napisać, może ktoś taki się znajdzie, pozdrawiam.

Czyli ci się nie udaje żeby było lepiej? Czy źle zrozumialem?

Super że ci się udaje, ale też wydaje mi się że Twoje natrętne myśli są na konkretne tematy, u mnie albo sobie wkręcam albo ja mam jakieś inne niż każdy, ja to nazywam mydleniem o myśleniu. Teraz jest trochę lepiej ale alko już nie dotknę chyba. Cieszę się że u ciebie dobrze i żeby było tylko lepiej.

Witam, trzy lata był znowu spokój, no może nie spokój całkiem ale całkiem na tyle żeby się jakoś żylo i cieszylo normalnymi rzeczami, od trzech lat biorę 20 esci, 10 paro i 150 depakime chrono. Jakiś czas temu odstawiłem depakine, nie zauważyłem zmian, kilka dni temu napiłem się (tak wiem jestem debilem) i pierwszy raz nie wziąłem leków dwa dni, czasem zdarzało się nie wziąć max dzień i było ok. Na kacu pod wieczór jakby wrócilo, a co wrócilo? Wkleję tekst napisany przeze mnie kilka lat temu, może ktoś ma podobne objawy, bo mam wrażenie że jestem jedyny na świecie z tak specyficznymi batrętnymi myślami: "Witam, opiszę swoje objawy które trwają już 11 lat z przerwą trzy lata na paroksetynie gdzie było nawet nawet, mianowicie moim największym problemem są myśli natrętne ale takie nietypowe, przez które mam depresję, i lęk. Jest to takie nieustanne myślenie o myśleniu, myślenie o tym że natrętnie myślę, skupienie na tych myślach, nie są to typowe myśli natrętne na konkretny temat, nie umiem tego inaczej opisać, ciężko mi wyjaśnić to komuś kto czegoś takiego nie przeżywa, najgorzej że nie mogę znaleźć ludzi którzy mają coś podobnego.... Może tutaj się ktoś taki znajdzie, może ktoś sobie z tym radzi, poprzez terapię w która ja osobiście nie wierzę, lub może ma jakiś zestaw leków na to... Chciałbym z kimś takim móc porozmawiać, dodam że przez to jestem w takim stanie że ani do pracy ani nic, przez to mam taką depresję że myślę że tylko śmierć jest w stanie to przerwać, nie mogę się niczym zając, na niczym skupić... Biorę pod uwagę to że nikt pod tym postem się nie odezwie, ale musiałem to napisać, może ktoś taki się znajdzie, pozdrawiam.". Teraz mam takie myśli że wróciło i nie puści że teraz jest inaczej Niech mi ktoś powie że będzie lepiej, nie tknę już alkoholu

Dokładnie, a ci co gadają żeby nie brać to nie mają pojęcia jak można się czuć

Co za głupota

Dzięki, tobie też życzę nawet całkowitego odstawienia jeśli miałoby być lepiej

Co tydzień, co trzeci dzień, co drugi czasem, czasem raz na dwa tygodnie, ciężko określić precyzyjnie... Niby człowiek wie że nie powinien, ale czuje się lepiej i myśli że nie zaszkodzi, i wtedy taki fajny luz jest. Dziś z kumplem poszedłem, on pił piwo ja frugo, namawiał ale nie i koniec

Oby było tak jak mówisz, dzięki i pozdrawiam póki co, zdrowia

Właśnie dziś zapadła decyzja o całkowitym odstawieniu alko, a wiem że jak mówię to tak jest. Boję się tylko czy nie za późno, ja wiedziałem że lepiej nie pić ale wiesz, każdy piwkuje a ty siedzisz jak kolek, i jakoś to leciało... Ale cóż, odstawiam definitywnie. Słyszałem już nie jedną opinie że alko oslabia działanie leków a nawet że od nowa potrafi się wkręcać po chlaniu. Ale człowiek głupi i myśli że jakoś to będzie

Tak, tylko chcę wiedzieć czy ktoś tak miał, czy to możliwe o co pytam, jest tu wielu bardziej doświadczonych ludzi, a z lekarzem pogadam o tym na najbliższej wizycie na pewno.