jo.asia

samo zerwanie kontaktów nie rozwiązuje problemów, problemy są w nas i choćby nawet uciec od rodziny na koniec świata, to problemy nie uciekną, same nie znikną, terapia pomaga uporać się z nimi w sobie, wewnątrz nas, niezależnie czy zrywając kontakt, by skupić się na sobie i nie dokładać sobie problemów, bo sama terapia wymaga sporego wysiłku, czy zachowując kontakt jeśli tego chcemy, co też może być pomocne, bo konfrontuje i pokazuje nad czym pracować czy też zmieniając warunki i zasady kontaktu na takie jakie nam odpowiadają.

Bardzo często tak myślmy, że uczucia i ich okazywanie, to zakochanie i mówienie - kocham cię, a paleta uczuć jest o wiele bogatsza, wiele z nich tłumimy, jedni złość, inni smutek, czy żal ...

Sporo czasu mi zajęło, by dopuścić do siebie tę oczywistość, że mam problem z moją niską samooceną, a nie z moim obiektywnym brakiem jakiejkolwiek wartości, który starałam się usilnie ukryć pod różnymi maskami i zakłamaniami nawet (może raczej przede wszystkim) przed samą sobą. Chyba dopiero to daje punkt wyjścia do prawdziwej terapii, bo jak dotąd bardziej się broniłam niż jej poddawałam...