cześć, jestem tu nowa, mam na imię Ala i 18 lat.
Od prawie 8 lat męczę się z tą fobią, po tym jak wymiotowałam całą noc. Od tamtej pory bardzo zwracam uwagę na to co jem i kiedy jem. Można powiedzieć że to działa, bo wymiotuje co 3, 4 lata, chociaż wolałabym w ogóle.
Często niestety pojawiają się mdłości, a wtedy ataki paniki. Czasem to nawet w ogóle nie mam mdłości i po prostu mój mózg sobie wkręca że źle się czuje. I wtedy zaczynają się dreszcze, cała się trzęsę. Najbardziej boję się że mogę zachorować na grypę żołądkową, dlatego unikam chorych, albo tych co mają z nimi kontakt. Nie mogę się też najadać, bo wiem że potem będę miała problem i będę się stresować. Jednak czasami wpadam w szał jedzenia a potem nie mogę sobie wybaczyć dlaczego tak dużo zjadłam.
Na mdłości pomagają mi gumy miętowe i czasem wygazowana cola. Mimo tego nadal się boje chociaż wiem, że to wszystko to tylko w mojej głowie. Zamierzam w tym roku iść do psychologa. Potrzebuje czegoś na uspokojenie, bo z tym to się nie da żyć, jest to strasznie męczące. Ogólnie cieszę się, że nie jestem sama z tym problemem, myślałam że nie wiele osób tak ma, a okazało się coś innego. :)
