aldonka

amicuss...podziwiam cie.jestes bardzo silny.

amicuss dziękuję ze odpowiedziałeś na mój post.ja tez juz prawie rozeszlam sie z moim chlopakiem.on kojarzy mi sie z tymi myslami.tak bardzo chce sie wyleczyć.to tak trudne.z tego co widze nie pomaga psycholog.postanowilam ze opowiem o tym swojemu psychiatze.oczywiscie to wielki wstyd.ale przede mną całe zycie.wstyd mozna pokonać.będzie ciezko.ale trzymaj za mnie kciuki we środę po 16. :) mysle ze jezelli opowiesz nam o tym bedzir ci lzej.mnie przeraza samo słowo sex.

i ja tez to odczuwam.jak bylam młodsza chcialam sprobowac co to takiego i sie masturbowalam.potem prawie sie n siebie pozygalam.tzn ze dal mnie to obrzydliwe.ale robilam to.i ostatnio doszlam do wniosku e stad moj leęk przed dotykiem.zdaje mi sie ze to okropne ze chlopka dotknie mnie .nawet posmyra po plechach.ze to grzech i wogole. mowie wam to po to zebyscie usiiedli...i pomysleli.dlaczego chciecie byc idalne...moze dobrze licząca mlodsza siostra>?swięta babcia albo wymagający rodzice?kluczem do rozwiązania problemu jest znalezienie przyczyny.teraz ide do mojego psychiatry i musze mu o tym opowiedziec.to wstyd u dziewczyny.ogromny.ale ja chce być zdrowa!zycie przeciez po to jest zeby pożyć:* pozdrawiam. moj gg.4664842.z chęcią porozmawian.

chcialabym sie po raz pierwszy podzielić z wami moimi przezyciami.psycholog to nie dobry pomysł.on jest po to zeby słuchać.mam nerwicę lękową z natręctwami.moją natrętną myślą bylo to ze myśalam ze bylam w ciązy.a nigdy sie nie kochalam.jedynie moj chlopak mnie dotykał.ale ja bylam rpzekonana.robilam testy.a nawet bylam na usg!potem posz;am do psychiatry.poszlam na studia.moj chlopak wyjechal.bhylo dobrze.kiedyś wrócił na weekend.i cala noc snilo mi sie ze leze naga a on robi ze mna rozne rzeczy.postanowiałam zastanowić sie nad przyczyną.bo nie ma sensu leczyc sie jak nie zna sie przyczyny.wiec doszlam do pewnego wniosku.zaczelam studiowac dzieciństwo.kiedyś oglądalam w telewizji film w ktorym pewna pani sie masturbowala.nie wiedzilalam jescze wtedy jak to sie nazywa i po co sie to robi.ale chcialam sprobowac.i potem jescze keidys sprobowalam.potem przepraszalam Boga samą siebie i najchętniej cały świat.czulam sie brudna i nienawidzilam siebie.myslalam ze pojde do piekla.i dlatego jak po kilku latach chlopak mnie dotknął ja myslalam ze to grzech,cos zlego..myslicie ze powinnam isc opowiediec o tym mojemu psychiatrze?czy skoro juz wiem to musze sama nauczyc sie z tym zyc.i pogodzic z faktem zwe bylam mała ciekawą swiata dziewczynką...telewizja zniszczyla mi zycie..