_ewa_

Może dziewczyna miała pod pojęciem "sztuczna biżuteria" bransoletki,wisiorki czy kolczyki wykonywane samemu.Sama się tym zajmuję i do tego typu rzeczy nie używa się oryginalnych części;) i fakt faktem być może jest to i pretekst do spotkania,bo nie ma co ukrywać,że każda kobieta lubi oglądać i nosić biżuterię i to wcale nie oryginalną:)

te mi się jeszcze udało znaleźć na dysku ( mam bałagan na lapku niestety:D) :

Jeśli negatywne emocje są powiązane z samym faktem życia, to co zrobić? Przestać istnieć? Jakoś nie wierzę, że to takie proste.

Negatywne emocje,sytuacje zawsze będą nam towarzyszyć w życiu. Trzeba nauczyć się z tym żyć. Jakby wszystko było piękne i kolorowe,życie było by nudne;)

kasiątko , ala1983 dziękuję:)

a czemu prawie wszędzie trzy kuleczki . Przypadek, czy może coś zamierzonego?

bo trzy akurat dobrze wychodzą w kadrze;) jedna wygląda tak sobie,dwie tak samo..trzy wychodzą tak jak właśnie chciałam:)

że właśnie jest oberwanie chmury i w końcu pada deszcz

Ja właśnie staram się traktować to,jako coś,co zaraz minie i że od tego nie umrę. I powtarzam sobie,że życia mi to nie zmarnuje.

A powiedzcie mi czy macie te ataki lęku raz na czas czy ciagle?

Ja miewam co jakiś czas,czasami mam co 2 tygodnie,czasami co 2 dni i to w momentach kiedy czuję się spokojna. Nie wiem,może wtedy mi cały stres puszcza. I szybko mija:)

Ja uważam ,że nie o geny tu chodzi. Tylko od naszej psychiki. Nie należy robić nic na siłę,bo potem jak coś Ci nie wyjdzie,to obwiniasz samego siebie i w gruncie rzeczy czujesz się jak teraz. Nie przekreślaj wszystkiego od razu,bo kilka razy Ci nie wyszło:) kiedyś na pewno coś się zmieni. Przestań szukać,samo przyjdzie w odpowiednim momencie.Nie dla wszystkich kobiet liczy się rozmiar bicepsa,kim kto jest z wykształcenia i co robi,jak się ubiera.Bądź sobą,bo to się ceni. Ile masz lat jeśli mogę zapytać?

To miło,że ktoś ma podobnie:P obejrzę jakąś komedię romantyczną albo coś w ten deseń i pomarzę sobie,że kiedyś też taka będę szczęśliwa

dziękuję

_ewa_, zostań odpocznij lepiej znam to sama dzis tez jestem jeszcze uziemiona chociaż jest lepiej.Skup się na czyms przyjemnym,zeby odgonić złe myśli.

dziękuję:)

Zostanę,nie ma mowy abym wyszła na zewnątrz. Szukam jakiegoś filmu,zawsze mi to pomaga,bo się skupiam na oglądaniu

Mnie przed chwilą złapał atak,tak bez powodu,ale nauczyłam się go kontrolować i na szczęście po chwili minął. Chciałam wyjść na spacer,ale chyba zostanę w domu,bo się boję,że zemdleję na ulicy:/

[videoyoutube=qYkClrLauNs][/videoyoutube]

_ewa_, fajne to Twoje ostatnie zdjęcie. bardzo młodziutko wyszłaś. ile masz lat?

dziękuję .. 29:) ponoć młodo wyglądam i do tego jestem niska,zdarza się,że pytają mnie o dowód jak kupuję papierosy

Balladyna ,masz piękne oczy

wygrzebane z archiwum..

Saraid kolorowych

Nie no ide spac bo znow nadzieje strace ciekawe czy noc przetrwam. Myslalel ze to do wyleczenia,pokonania:(

Nadziei nie należy nigdy tracić. Przetrwasz noc,nie wkręcaj sobie, pomyśl o miłych rzeczach i o tym,że to cholerstwo uda sie kiedyś pokonać

ok. Ale w poniedziałek ty odbierasz Piotrusia z przedszkola.

okej,jak nie zapomnę. W razie czego mi przypomnij,bo z moją pamięcią też bywa różnie.

Chodziłam na terapie 3 lata, nie pomogła mi zupełnie, Pani psycholog nie dawała mi żadnych rad , nic nie mówiła do mnie tylko notowała moje słowa...,

to już był znak aby zmienić lekarza.. zawsze znajdzie się jakiś dobry na NFZ :)

ja ostatnio dwóm osobom na forum wymyśliłem męża i dziecko

to mi nic przypadkiem nie wymyślaj,bo jeszcze w to uwierzę

ja bliskich strasznie mecze swoja choroba w sensie ze sepie od mojej mamy szczegolnie rozmowy pocieszenia

Ja dostaję ataku złości jak mnie ktoś pociesza;)

_ewa_, własnie męczy jak cholera ale nie umrzemy od tego śmiac sie czy płakac?

no właśnie,o to jest pytanie

Ale mi sie podoba Wasze podejscie :)

Myślenie pozytywne to już jakaś droga do sukcesu, trzeba wierzyć ,że da się radę a nie poddać się jakiemuś cholerstwu,które utrudnia nam życie

no,lepiej późno niż wcale:P

ale serio,czasami czuję się jak idiotka,bo czegoś nie zrozumiem,albo siedzę i nad tym myślę

no,teraz mi się wszystko poukładało w całość

No i trzeba pamiętać,że jest to uleczalne,mimo,że męczące i nigdy na to nie umrzemy

Oby tak bylo ewo. Ja w zyciu codziennym mam wrazenie ze sam jedyny na swiecie to mam, a wieczorwm wchodze na forum i dopiero zauwazam ilu ludzi tak jak ja to ma:/

Ja często myślałam o tym,że tylko ja tak mam i czułam się przez to beznadziejna i niepotrzebna. Ale zaczęłam dostrzegać,że wiekszość ludzi boryka się podobnymi problemami i że nie jestem sama. I mnie to trochę podtrzymuje i mam więcej wiary w to,że kiedyś uda mi się pokonać wszystkie lęki:)