daria88

ze szkolnym psychologiem raczej nie chcę rozmawiać. Mam dane miłej pani psycholog. Mam nadzieje że rozmowa przyniesie jakąś iskierke nadzieji [ Dodano: Dzisiaj o godz. 10:37 pm ] tak wogole to niecałkiem toksyczni rodzice są moim problemem. Moja mama gdy rozstała się z ojcem zaczęła być niemiła i na mnie się to odbijało raniła słowami. Dziadkowie mnie bardzo kochają. ponadto mam niemiłe wspomnienia z podstawówki i gimnazjum. Teraz gdy chodze do szkoły ponadgimnazjalnej jest inaczej bo wiem że mam fajne koleżanki które mnie wspieraja. Ale cały czas mnie męczą moje myśli . Jestem już nimi zmęczona, czuje wewnętrzny smutek i niepewność. Nie mam takiej najlepszej przyjaciółki której bym mogła się wygadać ale wiem że psycholog by mi pomógł najbardziej

Dziękuje że napisałyście te posty. Ale mój problem to kwestia psychiki. Staram się myślec o sobie jak najlepiej czasem czuje się naprawde fajnie a czasem mam potwornego doła. Ponadto im bardziej robie się starsza tym bardziej przyszłość mnie przeraża.

Witam wszystkich serdecznie :-) Jestem na forum nowa i nigdy nie poruszałam tego tematu z nikim z rodziny. Otóż juz od ponad pół roku myśle o sobie jak najgorzej. Mam wrażenie że jestem do niczego, nic nie potrafie i jestem brzydka. Z tym ostatnim miałam najgorzej gdy byłam mała. teraz mam 19 lat. Ale gdy miałam 13 cały czas słyszałam od mamy że jestem najbrzydsza i najgrubsza od moich koleżanek. Mam wrażenie że ma to wpływ teraz na moją samoocene. Cały czas się porównuje do innych . (chociaż moje koleżanki mówią że jestem ładną dziewczyną do mnie to nie dociera):-( tylko nie miejcie o mnie zdania że jestem narcyzem ale nie chce już o tym mysleć :-( chce żyć normalnie nie myśląc o moim wyglądzie