radio

Jak ktoś oczekuje głaskania po główce, zachęcania i przekonywania, żeby podjeli się terapii to niech szuka dalej. 7f ma przygotować do życia a w życiu nikt nie klaszcze i nie mdleje z podziwu kiedy robi się, i traktuje innych tak jak robi to większość osób mających zaburzenia osobowości. Jak ktoś wybiega z konsultacji z płaczem to najlepszy dowód na brak determinacji bo tu nie jeden raz będziesz płakać. To nie wakacje u cioci. Trzeba nauczyć się słuchać, rozmawiać, myśleć o uczuciach innych, brać odpowiedzialność za swoje czyny, wspòłżyć z innymi, szanować zasady, nawet kiedy nie do końca nam pasują. 7f uczy pokory.

Absolutnie nie. Większość osób ma ze sobą tego typu urządzenia.

Przez chwile myślałam, że to ja napisałam tego posta. Mam identyczne odczucia więc chyba wszyscy przez to przechodzą.

A ja się strasznie boje, nie zrezygnuje bez próby bo to nie w moim stylu ale wciąż mam wątpliwości czy na moje miejsce nie powinien trafić ktoś bardziej potrzebujący. Akurat się zaczęło w teorii układać, praca itd. Tłumaczę sobie jednak, że w kompletnej rozsypce nie byłoby sensu tam jechać, że muszę mieć siły i determinację, trzeba działać kiedy jestw miarę, żeby potem nagle nie zostać wiadomo gdzie jak znowu przyjdzie gorszy czas. Ale nie jest łatwo gdy wszyscy odradzają, straszą, mówią, że wrócę po dwóch dniach. Wybaczcie ten mały wylew emocjonalny.

Nie rzucasz tylko jestes na zwolnieniu zdrowotnym. mam mega cykora.

Pracujac czy studiujac jest sie ubezpieczonym. Arek dajesz nadzieje.

Dzieki. 25lat. Z obserwacji podczas wizyt wnioskuję, że spotkać można i młodsze i nieco starsze osoby. Problemy nie mają wieku.

Tak dokladnie tak, 4 rozmowy. Musze sprawdzic co tam trzeba zabrac bo wtedy w nerwach nie zapadlo mi w pamiec.

dzięki, chociaż mam osobiście bardzo ambiwalentne odczucia. Trochę to dla mnie abstrakcja, zresztą czuję, że szybko mi podziękują. Zobaczymy.

Za ok. Dwa tygodnie. Duzy stres.

Przepraszam, moglibyście mi przypomnieć jakie dokumenty trzeba zabrać ze sobą już w dniu przyjęcia?

Ja Krakow 7f

Dokładnie tak jak napisaliście. Ja zaczynam w sierpniu i codziennie milion razy mam ochotę odwołać ale będzie ok. Trzeba sobie pomóc, próbować.

a wyjść i zrezygnować można bez konsekwencji? i czy zdarza się, ze stwierdzają, że ktoś po krótszym czasie może już zakończyć terapię?

rainshadow, wielkie dzięki, dziękuję. Tak będę robić, póki co nie mam co gdybać, niedługo się dowiem czy jest o czym myśleć, a wątpię, jest wiele osób, które z pewnością bardziej potrzebują pomocy.