Hej,
Nawizujac do 1-szego postu w tym temacie to tak samo mam jakbym czytal o sobie. Jesli pogadam z kims sobie i zapomne to jest okej, ale po jakims czasie znowu siadam i jest zle. Nie mam nawet z tym o kim pogadac , bo normalnie w swiecie nie mam odwagi. Teraz takie czasy, ze kazdy z kazdego sie smieje. Raz powiedzialem dziewczynie (ktora mieszka daleko ode mnie z innego powodu ale to swoja droga) , poczulem sie lepiej na pare dni, ale dalej to samo jest, nawet na nia liczyc nie moge, na jej wsparcie, bo teraz ta cala matura.. Nie wybieram i nie wybieralem sie do lekarza itd bo czuje, ze z tego wyjde, ale chyba sam siebie oklamuje.. Czytajac watki na forach depresyjnych tylko coraz bardziej uswiadamiam, ze jest ze mna zle. Wrr zycie jest okropne, a bylo jeszcze ponad 2 lata temu tak pieknie..
