Kesi123

Tak czytam te posty i wiecie co ci co piszą że z nerwicy da się wyjść bez leków mają w 100% rację. Przez leki jesteśmy tylko na chwilę uśpieni a tak naprawdę nic nie zmienia się w naszych głowach. Wyjście z nerwicy polega na uświadomieniu sobie naszego problemu- to po pierwsze( czyli co wywołało naszą nerwicę) a po drugie walka z tym poprzez zmianę całkowitą zmiane naszego myslenia. Powiem wam że u mnie nerwicę spowodowało przede wszystikm pogmatwane dzieciństwo a głównie to że mam strasznie niskie poczucie własnej wartości. ciągle miałam obsesyjne myśli że wszyscy są lepsi ode mnie że nie zasługuję na miłość ( tak przez całe dotychczasowe życie wmawiała mi to moja mama)i ja w to uwierzyłam. naprawdę to jest okropne i choć sama jestem już 10 lat po ślubie to dopiero teraz odkryłam że to wszystko nieprawda że mąż mnie bardzo kocha mamy cudowne dzieci które równierz mnie kochają, jestem dobrym człowiekiem i potrafię robić różne fajne rzeczy. także głowa do góry wiem że to nie jest łatwe bo mi dopiero teraz po 6 latach męczarni udaje się małymi kroczkami cos zmieniać ale głęboko w to wierzę że mi się uda, i wam też tylko trzeba w to mocno wierzyć

Hej.dzisiaj byłam z rodzinką na wycieczce kawałek od domku i wszyscy świtenie się bawiliśmy i ani razu nie pomyślałam o jakimś ataczku. tylko poprostu oddychałam wspaniale górskim powietrzem, spacerowałam i było mi cudownie od dawna sie tak dobrze nie czułam na moment tylko sobie przypomniałam o moich dolegliwościach ale wyobraźcie sobie że nic się nie stało kompletnie nic normalny luzik nawet jak o tym pomyślałam to był cudowny dzień to dzięki wam robię takie postępy naprawdę tylko dzięki wam. buziaczki i pozdrowienia dla wszystkich

Witaj Megan ja tez jestem tu od niedawna ale już polubiłam wszystkich

Hejka!ludziska! jak dobrze że znalazłam to forum.ostatnio się zalogowałam ale przez parę dni nie mogłam pisać bo miałam komputer nieczynny. Jetsem poprostu zachwycona tym formum nawet nie wiecie ile mi dało przczytanie waszych wypowiedzi. spowodowało to u mnie taką odmianę że naprawdę widzę ogromna poprawę. Walczę z nerwicą juz 6 lat. oczywiście nie zdawałam sobie sprawy z tego że to nerwica. tak jak większość z was robiłam różne badania i nic kompletnie nic. Od ok. 2 lat moje stany nerwicowe bardzo się pogłębiły do tego stopnia że postanowiłam sobie że teraz od września pójdę do psychologa. Męczyło mnie to strasznie zwłaszcza właśnie rano kiedy się budziłam od razu czułam lęk nie wiadomo przed czym, mokre ręce walenie serca i ogromne napięcie mięśni. to mnie po prostu rozwalało. Myślałam ciągle że to stres że zmęczenie ( niedawno urodziłam córeczkę) ciągle się uspokajałam , wmawaiłam sobie że muszę przestać się denerwować bo wszystko jest ok. ale to jakby do mnie nie docierało w końcu postanowiłam poszukać coś na temat nerwicy w internecie i w taki sposób trafiłam na was bo oczywiście cały czas myślałam że to tylko mnie spotyka że wszyscy ludzie żyją sobie cudownie a tylko ja się tak męczę i może jestem jakaś nienormalna. Najgorsze było to że nikomu o niczym nie mówiłam nawet mój mąż o niczym nie wiedział( to znaczy o moich różnych dolegliwośćiach) tłumiłam to w sobie a strach narastał i narastał. w końcu jak wynalazłam to forum o wszytkim mu powiedziałam i naprawdę mi ulżyło. Oczywiście nadal miewam ataki lęku ( prawie codziennie) ale już umiem sobie to wytłumaczyć i te argumenty do mnie docierają w pełni.i naprawdę jest mi lepiej. U mnie najgorsze są napady lęku jak mam gdzieś jechać pójść do sklepu , stać w kolejce czy iść do kościoła( chociaż jestem wierząca to do kościoła nie chodzę ze względu właśnie na nerwicę) Pozdrawiam wszystkich nerwusków trzymajmy sie razem a napewno będzie dobrze.

Cześć! jestem nowa na forum i nie bardzo wiem jak sie tutaj poruszać. może ktoś mnie uświadomi i poda parę wskazówek?będę wdzięczna Bardzo sie ciesze że trafiłam na to forum ponieważ bardzo dużo dały mi przeczytane tutaj wypowiedzi ludzi.Okazuje się że ie tylko ja mam takie problemy( z nerwicą czy może lepiej z emocjami). do tej pory myślałam że tylko ja się zmagam z takimi głupimi uczuciami które nagle nie wiadomo dlaczego ogarniają twój organizm. zastosowałam kilka wskazówek i już od razu jest poprawa NAPRAWDĘ. chciałabym od czasu do czasu z kimś porozmawiać ale tak jak tu juzx pisałam nie bardzo wiem jak sie poruszac.teraz tu mi cos wyskoczylo i pisze. niewiem czy to faktycznie gdzies dotrze?