black swan

wahająca się samoocena

 

Jak bardzo lubisz seks?

koszty życia, które da się znieść

 

Co Cię wprawia w ekstazę?

z przerwanymi nerwami

Co za różnica, i tak mi się nie przyda po śmierci. Mogłoby zostać zmumifikowane i wystawione (nagie) w szklanej gablocie w najczęściej odwiedzanym muzeum na Ziemi.

 

Z czego chciałbyś/-abyś się zwierzyć?

Na ryzyko, adrenalinkę!! :) Kocham ten stan kiedy żołądek robi fikołka a w piersi zaczyna telepać z emocji:)

Ja też.

 

No i na więcej alko, bo niestety się skończyło, a na dworze ciemno i zimno, nie chce mi się iść do sklepu.

To tajemnica, więc nie powiem.

 

Czego się wstydzisz?

Kupowanie kosmetyków, patrzenie na wysprzątane mieszkanie, drin, pseudo-obiad, który sama sobie zrobiłam.

no to jeszcze gorzej bo zaburzenia osobowosci sa imo grozniejsze dla zwiazku niz taka schiza czy inna choroba psychiczna i uwazam ze to powinno sie leczyc a nie jeszcze szukac kogos z tak samo poryta psycha zreszta taka osoba czesto przenosi swoje toksyczne schematy myslowe co konczy sie niewesolo

A kto tu mówi o szukaniu, po prostu na siebie trafiliśmy i już na samym początku znajomości bardzo silnie między nami 'zaiskrzyło'. Potem wszystko już poszło z górki w zawrotnym tempie i bardzo szybko zaczęliśmy ze sobą mieszkać, a trochę ponad pierwsze pół roku wspólnego mieszkania to była istna sielanka... Niestety (albo i stety) nie patrzy się na rokowania związku, gdy czuje się wobec danej osoby nad wyraz intensywne odczucia, 'naćpanie miłością' nie pomaga w chłodnej kalkulacji szans na powodzenie. Ech, gdy przypomnę sobie stan mojego mózgu przez to pierwsze pół roku bycia razem, to było jak nieustanny haj. Potem powoli niestety poziom hormonów szczęścia zaczął opadać i wspólne życie razem nas przerosło.

Nie cierpię sprzątać. Dziś był dzień, na który zaplanowałam sobie sprzątanie, przed chwilą skończyłam - jestem przewalcowana, jak kawał asfaltu... Ale jak jest czysto, czuję się dumna rozglądając się dookoła. Lubię, jak jest czysto. Niestety średnio raz na 2 tygodnie muszę się tak styrać, żeby móc potem patrzeć jak jest czysto.

matfsk, no to jest spora szansa, że na tym forum znajdziesz jakiegoś przyjaciela.

z dziewczynką z zapałkami

dumnie

 

Jak pogodzić się z utratą czegoś, czego się nie odzyska?

Wciąż nie mam przyjaciela, a wszyscy których poznałem do tej pory są płytcy emocjonalnie, pozbawieni wrażliwości, nie da się z nimi rozmawiać o problemach duchowych.

Jakie są przykładowe problemy duchowe, o których chciałbyś rozmawiać z przykładowym przyjacielem?

Coż za wspaniały optymizm

Staram się, podobno optymizm zapobiega chorobom.

z ciemną stroną

z demotywującą 'motywacją'

Eteryczna, czemu zakładasz, że nie ma szans? Tak czysto teoretycznie dwie osoby o podobnej nienormalności mogłyby stworzyć udany, nienormalny związek.

Mi dla ścisłości nie chodziło o chorobę psychiczną, tylko raczej o taką wspólną nienormalność - jakiś psychoanalityk pewnie określiłby to zbliżonym zestawem zaburzeń osobowości o podobnych nasileniach, co poskutkowało wysokim poziomem wzajemnego zrozumienia się wśród tych wszystkich 'nieporozumiewalnych' ludzi dookoła. Albo bardzo wysoka zgodność skrzywionych charakterów, które w efekcie same ze sobą nie dały rady wytrzymać.

ego, tak, to miałam na myśli - spowolnić, pokonać niestety się nie da... jeszcze. Takie odległe cele są trochę gorszą motywacją, dla mnie motywacją do ruchu, sportów jest po prostu czysta chęć fizycznego styrania się wręcz do bólu mięśni. Wtedy można wrócić do domu, wziąć prysznic, jebnąć się na łóżko i nic nie czuć. Czysta przyjemność. No chyba, że ból fizyczny, który w tym przypadku jest pozytywny, no i w końcu jakiś realny.

z dotykaniem punktu

Swoją drogą jak to widzą sportowcy, którzy przegrywają z własnym ciałem, odkrywając, że jego szczyt sprawności mają już dawno za sobą?

Na pewno łatwiej im pokonać starzenie się z punktu widzenia zdrowotnego. Gdybym była sportowcem, to bym się cieszyła z tego, że moje ciało dłużej będzie sprawne. Z jednej strony ludzkie ciało może i jest obrzydliwe, a z drugiej jest wspaniałe. Szczególnie wspaniała jest możliwość fizycznego obcowania z innymi ciałami, oczywiście tymi, do których czuje się jakiś pociąg. Wtedy nawet myśl o flakach i wydzielinach nie przeszkadza.

socjalizuję się i poprawiam sobie humor

 

czy ciapaty gwałcił samochód w felgę czy może jednak w rurę wydechową?

Piękny kamień.

Ale jak do tej pory jeszcze nie spotkałem nikogo na swojej drodze,co byłby tak samo weird jak ja

Ja spotkałam. Był nawet bardziej weird niż ja. Niestety po pewnym czasie wzajemnej niepowstrzymywanej fascynacji, burzy hormonów, słodkiej sielanki, wzajemnym napawaniem się swoim poyebaniem, przestaliśmy się dogadywać. Pomimo prób ratowania tego, co pomiędzy nami powstało, było coraz gorzej i w końcu nasze drogi się rozeszły. Ech... Nie wiem czy lepiej poznać, jak to jest mieć kogoś, z kim się rozumie bez słów, kim można się upajać na wszystkich płaszczyznach, czy lepiej byłoby nie poznać tego uczucia.

W sumie to przez większość czasu czuję się dobrze ze sobą. Generalnie to chyba nawet siebie lubię, tylko czasem strasznie siebie samą wkurzam.

 

Jaką miałeś/aś ostatnio fantazję erotyczną?