Witam,
Jezeli to zly dzial, to z gory bardzo przepraszam, ale nie wiedzialam gdzie umiescic moj post.
Od wrzesnia bardso sie stresuje. Wali mi serce przed wyjsciem do szkoly. Jak chce cos powiedziec na lekcji to dopada mnie straszny lek (zaczynaja mi sie pocic rece, serce lomocze i trzese sie) i rezygnuje. Najgorzej jest na angielskim przez pewna osobe, wszystko zaczelo sie w poniedzialek tak nasilac. W niedziele mialam stres w domu (stluklam umywalke) i moze to przez to taka poszlam do szkoly. W pierwszy dzien tygodnia mialam na angielskimprzeczytac plakat na ocene, k
tory zrobilam tak jak reszta grupy. babka mnie nagle wziela pierwsza niespodziewanie. Czytalam to i nie moglam tchu zlapac, wiec mimo ze wiedzialam jak sie czyta jakies slowka, pytalam sie jej jak sie czyta zebym miala chwile wytchnienia. Cala sie trzeslam, chwilami zacinalam, glos sie zalamywal, glowa i rece sie trzesly, a babka jak sie potemdowiedzialam krzywo sie gapila na mnie. We wtorek na lekcji jak mi kazala przeczytac zadanie, to bylo trifhe lepiej, ale widac bylo, jak trzesie sie lawka przeze mnie. Raz mialam rowniez taka sytuacje, ale juz poza szkola, ze musialam do obcej baby zagadac przy dwoch osobach. Wtedy byly te same objawy o ktorych wxzesniej pisalam, ake tak mi drzaly wszystkie miesnie twarzy, ze musialam tej kobiecie mowic dwa razy swoja kwestie.
Poradzcie mi prosze cos. Powinnam isc z tym do psychologa, psychiatry czy neurologa? Te objawy sa codziennie, codziennie sie boje, a do tego ostatnio przytylam duzo :/
PS. Jak potem mam powiedziec o wszystkim mamie? ze chce isc do psycholofa/psychiatry/neurologa? Mam dopiero 14 lat i moze mnie wysmia
