dża

I po długości tychże postów - w moim przypadku.. Nie umiem też prawie nic wyrazić słowami. Mętlik w głowie. brr..

A ja w szkole nie odzywam się do nikogo pierwsza. I trzęsę się, jak ktoś ode mnie coś chce. Gadam tylko z bardzo zaufanymi. Robię z siebie idiotkę wśród większośći. Nie chcę już tego, no...

Żyję i cieszę się chwilą... tylko kiedy jestem pod wpływem! Wciągam się bardziej, bo bardziej bezradna się czuję... i szukam pomocy, krdvaaa...

Da się coś z tym zrobić? Alkoholem i narkotykami tego nikt nie rozwiąże, a to tak łatwy sposób na otwarcie się przed ludźmi...

Nie radzę sobie. Panikuję, płaczę, ale od lat nie znalazłam wyjścia! Jestem zbyt zamknięta w sobie... Kontakty międzyludzkie mi się psują... lub w ogóle od nich uciekam... czasem nieświadomie. Mówią, że nie mam powodu do takiego zachowania. A ja wciąż znajduję moje wady. Nie wierzę dobrym słowom. Nie potrafię. Nie doceniam... wstydzę się to publikować i boję się czyjejkolwiek reakcji. bum.