Kamil81

ja jestem z okolic LBN, fajnie było by porozmawiać z kimś kto ma podobne problemy

Nie bardzo wiem jak zacząć co mam napisać bo humanistą nigdy nie byłem ale postaram się to opisać tak żeby miało ręce i nogi. Mam 26 lat i od pewnego czasu zaczynam się dziwnie zachowywać. Jakieś 2-3 lata temu miałem myśli samobujcze, straciłem cel w życiu, nie miałem ochoty na nic,miałem problemy na studiach, żeby sobie z tym poradzić uciekłem w narkotyki i alkohol, pewnego razu o mało nie przedawkowałem i dostałem zapaści. Od tamtego czasu nie biore, troche się w moim życiu zmieniło, poznałem super dziewczyne, skończyłem studia, aczkolwiek nie mogę znaleść pracy w zawodzie ale przez 2 lata było dobrze. Od jakiegoś czasu mam znowu dziwne myśli, boję się że stace dziewczyne, jestem o nią chorobliwie zazdrosny, mam dziwne myśli kiedy nie jesteśmy razem, co robi z kim jest, ona planuje rozpocząć studia za granicą, a ja nie mam ochoty wyjeżdzać tam, nie poradzę sobie kiedy się rozstaniemy, pozatym mam problemy z pracą i wogóle nie chce mi się żyć. Moi rodzice jak i siostra są wykształconymi ludzmi, pracują, dobrze zarabiaja, a ja nic nie moge znaleść takiego co bym chciał. Spędziłem pare miesięcy za granicą gdzie pracowałem fizycznie i gdzie moja kondycja psychiczna jeszcze bardziej podupadła. Teraz siedzę w domu, żeby nie myśleć staram się uciekać w sen, zapisałem się na siłownie żeby się troche fizycznie wyżyć - to pomaga ale nie na długo, spotykam się z przyjaciółmi, to też pomaga ale po powrocie do domu znowu nachodzą mnie dziwne myśli, czasem płacze jak dziecko, po co żyć skoro i tak mi się w życiu nie udaję, nikt za bardzo nie będzie po mnie płakał, jaki sens w tej wegetacji. Najbardziej boje się że strace dziewczyne, KOCHAM JĄ NAJMOCNIEJ NA ŚWIECIE, a niestety nie potrafie konkurować z jej mażeniami, ona chce wyjechać za granice, a ja jej nie potrafie powiedzieć nie jedż. Nie wiem co się ze mna stanie kiedy ją strace, chyba znowu zaczne ćpać i będę chciał się albo zaćpać na śmierć albo skończyć ze swoim życiem.