Goska08

Spacer z córką.

Mecz syna i wygrana .

Cały dzień z myślami ,które powodowały mój zły stan psychiczny.

Może to dziwne ale od niepamiętnych czasów z moich oczu popłynęły łzy nie ważne że że z nerw ale popłynęły ,miałam z tym problem brak odczuć nawet w sytuacjach które doprowadzają do łez ,dziś pękło coś we mnie .

Masakryczny ,dopadł mnie straszliwy lęk w pociagu ,jakos dotarłam na miejsce co graniczyło z cudem ,potem juz tylko mysl zeby wrócic do domu ,i trzyma mnie przez cały dzień.

Szybki powrót do domu .

Drugi dzień mija z ogromnym bólem głowy ,najgorzej jest w pracy ,męczę sie jak cholera.

Wizyta u psychologa ,ta rozmowa pomogła mi poznać samą siebie . -- 03 lip 2013, 22:18 -- Ja też tak mam ,wtedy mówię sobie ,,a niech to co ma być niech sie stanie ,, i łapię się na tym że przestaję o nich myśleć :)

To że przetrwałam jakoś ten dzień .

To ze jest jak jest mogło byc gorzej .

Poza pogryzieniem przez komary ujdzie ,w południe opalanie ,nawet głowa nie boli .

Uśmiech na twarzy mojego dziecka.

Jak na razie męczący od samego rana darcie się kotów pod oknem ,oraz skrzeczenie sroki ,nie dało sie dłuzej pospać.

Opalanko z córcią ,o 19 koncert .

Witaj ja z nią żyję 13 lat :) odchodzi i wraca jak bumerang .

Obojetny .

Spacer z córką w deszczu ,rozmowa .

Witaj ja też tak miałam odwlekałam bo skoro przez 1,5 roku dałam sobie bez nich radę to myslałam że to jakoś zwalcze sama niestety rzeczywistość stała się inna ,nie dałam rady czułam się z dnia na dzien coraz gorzej ,ale życzę ci wytrwania może tobie sie uda .

Kamkiew witam również Majkel i Ciebie wojowniczko ja leczę się 13 lat ,brałam juz tyle leków ,na 1,5 roku było okey odstawiłam leki a teraz wróciło ze zdwojona siłą ,znowu leki ,znowu ten stan na pytanie lekarza tak juz będzie może do końca życia raz lepiej raz gorzej ,niby jestem mniej odporna na stres ,ja bynajmniej po przezyciach z przeszłości nie odreagowałam szokiem itd więc to skumulowało się i musiało w końcu odreagować ,ale jak raz już dopada to będzie nawet nie będziemy się spodziewać kiedy ,ja po tylu latach bynajmniej jeden plus że wiem już jak to działa że zaczyna się wtedy od razu szukam pomocy medycznej .Pozdrawiam was mam nadzieję że bedzie wszystko okey . -- 30 kwi 2013, 23:19 -- Najważniejsze w tej chorobie nie być samotnym ,mieć oparcie w drugiej osobie ,zrozumienie , ja niestety zmagam sie samotnie ale daję radę .

Witaj ,ja przeczytałam twój post to jakbym czytała o sobie po pierwsze jestesmy w tym samym wieku,ja tez chodziłam na terapie DDA i podobnie leczę się na lęki itp miałam przerwę 1,5 roku bez leków teraz powróciło znów na nowo biorę leki zapisałam się do psychologa bo wiem że sama sobie nie poradzę do tego jeszcze praca troche obawiam się że ją strace jak będzie tak dalej ale wierze że znów mi się uda,pozdrawiam Cię. -- 27 kwi 2013, 19:20 -- To do znudzona -ona

Marzka123j - ja poddaję sie przez 12 lat ,tzn kiedy bywa bardzo ale to bardzo źle wtedy mówię sobie a niech to co ma być niech będzie ,ale za chwilę sama się łapię na tym że mówię dam radę i tak to trwa przez 12 lat pozdrawiam cię .

Witaj Nikt pozdrawiam cię ,ja z tym gównem jestem już od 12 lat na początku była masakra duuuużo leków dobieranych nawet uzaleznienie od Clonazepamu ,potem dopiero prywatna wizyta u Psychiatry i Sertagen pomogły mi ,a potem 1,5 roku bez leków ,myslałam że mam to za sobą a tu nagle wróciła znów ,tyle że teraz troche lepiej radzę z nią sobie tzn lepiej wiem co to jest ,ale psychika w dalszym ciagu siada ,jak ty powtarzam sobie że jutro bedzie lepiej a nie jest ale wierzę że znów bedzie dobrze pozdrawiam cię

Ja również myslałam że zwalczyłam lęk i panikę ,miałam spokój przez 1,5 roku (a leczę się od 2000 roku na depresję ) przetestowałam masę leków ,gdy myślałam że przeszło ,nagle znów się pojawiła a z nią lęki ,przez 1,5 roku byłam bez leków życie było piękniejsze ,a tu znów do psychiatry i znów dobór leków ,mam nadzieję że znów mnie opuści a bynajmniej mój umysł .

Dziękuję .Mam nadzieję że znów odnajdę siebie ,że ten ,,stan,, minie ja kiedyś nawet na kilka,,chwil,,bo na dzień dzisiejszy jest bardzo źle ,nie potrafię się skupić ,myśli plączą się po prostu nie jestem sobą.

Zgadzam się co do leków przetestowałam je masę na sobie ,z niektórych było mi ciężko wyjść,ale problem tkwi u mnie bardziej że od obudzenia się już wywołuję u siebie lęki nie umiem odegnać tych myśli ,zająć głowę czymś innym.