andrzej83x

Bardzo mi przykro z powodu śmierci ukochanego. Pierwsze dni, tygodnie miesiące są trudne. Jednak teraz dla Pani najważniejsza jest córka. Owoc Waszej miłości i to o Niej powinna Pani myśleć, być dla Niej silną, żeby mogła spokojnie rosnąć i się rozwijać. Czy ukochany zostawił jakiś list wyjaśniający, co go skłoniło do takiego kroku ?

Mi również się wydaje, że synowa z teściową raczej się nie lubią. Nasuwa się pytanie skąd my to znamy. Myślę, że w Twojej sytuacji najlepszym rozwiązaniem będzie ostra reakcja na zachowanie żony. Nie lubienie kogoś nie upoważnia do tego, żeby go oskarżać o to, że teściowa specjalnie złamała rękę wnukowi. To już lekka przesada, bo nawet gdyby była najgorszą teściową i mimo, że jej nie znam wątpie, żeby na coś takiego się odważyła.

Moi rodzice od dziecka tłumaczyli mi jak ważne jest wykształcenie, żeby potem w życiu było lżej. Nie oznacza to w ogóle, że za każdą złą ocenę czy niepowodzenie dostawałem karę czy coś podobnego (wiem, że niektórzy rodzice stosują taką zasadę). Rodzice stworzyli mi odpowiednie warunki i tylko ode mnie zależało jak ja te warunki wykorzystam. Teraz mogę powiedzieć, że w moim przypadku to się sprawdziło. Pozwoliło mi to rozwinąć się i jestem osobą samodzielną już od dobrych kilku lat. Oczywiście każdy ma inny charakter i co innego będzie do niego trafiało. Dla tego napewno ważne jest znalezienie jakiegoś środka bo napewno nadmierne karcenie ani tymbardziej pobłaźliwość jest czymś dobrym.

To wszystko zależy od Waszych stosunków rodzinie. U mnie zawsze mieliśmy dobry kontakt i potrafiliśmy rozmawiać o wszystkich i w domu jak byliśmy sami zwracałem się do rodziców po imieniu. Oczywiście w obecności innych zwracałem się normalnie. Myślę, że najważniejszy w stosunkach jest obustronny szacunek.

Polecam książkę Cialdiniego: "Wywieranie wpływu na ludzi". Bardzo ciekawa pozycja przedstawiająca wiele przykładów z życia w których i my nie raz się znaleźlismy.