bearsden

Wizyte mam w poniedzialek, zobaczymy co zaproponuje mi lekarz. Wczesniej nie balem sie smierci teraz mysle o niej calymi dniami, to jest jakis koszmar!

nerwica lekowa czy tanatofobia? Witam wszystkich forumowiczow. Ataki (jak wyglądają, jak sobie radzimy) Moja walka z nerwica trwa od 10 lat, z przerwami. Zaczelo sie to kiedy mialem 19 lat, wracalem wtedy z wakacji, kiedy nagle ogarnelo mnie dziwne uczucie strachu. Myslalem, ze za chwile umre, moje serce zaczelo walic jak szlone, sciskalo mnie w klatce piersiowej, spocily mi sie dlonie i stopy, myslalem ze umieram na zawal. Ataki paniki zaczely pojawiac sie coraz czesciej, ze wzmocniona sila, uprzykrzajac codzienne zycie, kilka razy bylo wzywane pogotowie. Do tego doszlo wysokie cisnienie, tachykardia, nie moglem spac, gdyz przy kazdej zmianie pozycji moje serce zaczelo walic jak szalone. Udalem sie do lekarza, zrobilem wszelkie badania na serce, EKG, echo serca, badania nerek, wszystko wyszlo super. Lekarz zdiagnozowal nerwice. Dostalem pramolan i metocard na zbicie cisnienia. Po jakims czasie zrobilo mi sie lepiej. Odzyskalem wiare ze uda mi sie pokonac ta okropna dolegliwosc. Czasem ataki wracaly, z tym ze ja nauczylem sie je opanowywac. Najgorzej jest po spozyciu alkoholu (czyt kac), wtedy zadne racjonalne mysli nie sa w stanie zatrzymac atakow. Wciaz mysle ze za chwile dostane zawalu... Ostatnio znow powracaja. Tylko tym razem jest jeszcze gorzej, oprocz wspomnianych dolegliwoci, nieustannie mysle o swojej smierci, lub smierci moich bliskich, ogarnia mnie wtedy paniczny lek. Zwlasza kiedy jestem sam lub kiedy leze w lozku. Zadaje sobie pytanie jaki jest sens zycia skoro i tak ktoregos dnia umre? Okropnie boje sie nicosci, i tego co bedzie po mojej smierci. Mysli nie pozwalaja mi cieszyc sie zyciem, po mimo ze mam swietna prace i partnerke. Dretwieja mi rece i mam uczucie ze niektore czesci ciala nie naleza do mnie! Za pare dni wizyta u lekarza, przeraza mnie tylko diagnoza