Śmierć

Pamiętam jak pół roku chodziłem do szkoły na piechote 3 kilometry bo nie mogłem jeżdzić autobusem z powodu dusznośći, teraz mi to wraca... a od tamtego czasu mam specyficzną klaustrofobię, w domu okej, ale poza nim nie mogę jezdzic winda, i bardzo nie lubie być uwięziony, np. jak siedze na fotelu dentystycznym, albo jestem w sytuacji z której nie mogę uciec, wyżej wspomniana winda, łódka na jeziorze, taxówka i takie tam...

Tak to już jest... takie życie, lęku nie da się wyeliminowac z życia, to największa emocja trowarzysząca człowiekowi

Ciesze sie, pamietaj, jak bedziesz mial jakis problem niekoniecznie z nerwica to pisz smialo! musisz sie tam trzymac we Francji i byc dumny z tego ze jestes Polakiem

Samego ataku (prawie kompletny paraliz miesni, rak i twarzy, zawroty glowy i maksymalne bicie serca) nie mialam juz od kilku miesiecy, ale za to inne ciekawe rzeczy sie ze mna dzieja. Mam niesamowite trudnosci z oddychaniem ciagle, czasami dochodzi do tego stopnia, ze czuje ze zaraz sie udusze. Mam uczucie jakby ktos stanal mi na pluca ciezkim butem i sciskal z calej sily. Przewaznie nachodzi mnie to kiedy jade do pracy i wracam z pracy a takze na poczatku zajec na uniwerku, czesto nachodzi mnie neispodziewanie i tryzma ,trzyma ,trzyma. Doslownie czuje w sobie mase enrgii ktora wrecz krzyczy wewnatrz bo chce sie wydostac i przez sposob w jaki oddycham ( a nie potrafie inaczej) nie moze, od kilu dni czuje sie jakbym mogla przenosic gory, gdybym tylko mogla swobodnie oddychac . W sumie to gdyby nie porblem z oddychaniem to chyba czualbym sie kompletnie zdrowa. Meczy mnie to strasznie!

Macie moze jakies porady jak sie z tym uporac? Bo juz mnie szlag trafia!

Czuje jakby ta choroba przechodzila mutacje, co jakis czas czuje sie zupelnie inaczej, ten przyplyw energii jest czyms zupelnie nowym .... moze gdzies tam w podswiadomosci tocze walke sama ze soba, ktora uzewnetrznia sie wlasnie w takich objawach....

Ja mam ten problem, raz bym sie udusił... kiedyś pewnie tak sie stanie, tego objawu nie należy lekceważyć, to mi właśnie spędza sen z powiek... to mój najgorszy problem

Pisze normalnie, bo podchodze do mojego problemu z dystansem, po prostu jest a ja go olewam, co nie znaczy, ze o nim nie mysle, zaczynam się bać wtedy kiedy przychodzą jakieś objawy... rower lubie, oczywiscie ale on nie jest lekiem na cale zlo... nie wiem czy dozyje do lata, nie mam ochoty na zadne jazdy, wszystko jest bez sensu

Ja się zmęczyłem, że nie mogłem tchu złapać i wiecej tego nei zrobię bo wpadam wtedy w panike i sie dusze...

Nie musisz isc do psychiatry, masz normalnego doła i po prostu zaczyna cie to wkurzac, na szczescie idzie wiosna, i napewno sobie poradzisz, idz do tej apteki i wez jakis lagodny srodek uspokajacy :) a potem postaraj sie zmienic to co cie najbardziej boli w twoim zyciu, meczy cie to, ze nie znasz tak dobrze jezyka i traktuja cie jak gorszego ,zmien to!!! nie daj sobie w kasze dmuchac i pędź naprzód nie przejmując się tym

Ja tak mam, nie moge daleko jeżdzić rowerem bo się zaczynam denerwować strasznie mnie to frustruje bo lubie rower i często jezdze, ale ostanio boraz blizej... domu, bosh gdybym był normalny to bym pojechał nad morze nawet...

Ja konkretnie ci tego nie powiem, bo prawie wogóle nie zazywałem leków, miałem doczynienia tylko z Validolem, i herbatką melissą :) ... na depresje jest jeszcze u nas w Polsce "deprim" którego reklamują, nie wiem jak działa bo nie brałem, problem może być taki, że we francji są pewnie inne nazwy leków więc bez wizyty w aptece się nie obejdzie...

[ Dodano: Sro Mar 08, 2006 11:56 pm ]

Ja konkretnie ci tego nie powiem, bo prawie wogóle nie zażywałem leków, miałem doczynienia tylko z Validolem, i herbatką melissą :) ... na depresje jest jeszcze u nas w Polsce "deprim" którego reklamują, nie wiem jak działa bo nie brałem, problem może być taki, że we francji są pewnie inne nazwy leków więc bez wizyty w aptece się nie obejdzie...

A jeszcze jedno, na forum jest dział "LEKI" tam popytaj :)

W zdrowym ciele zdrowy duch, codziennie rano i wieczorem powinna być gimnastyka, tak samo jak najcześciej powinno się biegać, aby dotlenić organizm... podstawa

Nie myslale o psychiatrze, nie chcialem dopuscic mysli ze jest cos nie tak, a prawde mowiac boje sie reakcji otoczenia.

Jeśli tak to, będziesz musiał iśc do lekarza, na początku pewnie ci przepisze coś na uspokojenie, każe ci odpocząć, ciągły bieg za sukcesem rodzi napięcia... to są właśnie choroby cywilizowanego świata...

Jeśli nie chcesz iść do lekarza, to kup sobie jakieś łagodne środki uspokające, przyjdzie wiosna i odżyjesz mam na dzieje :) tak więc narazie myśle, ze to przemęczenie... masz przecież oparcie w rodzinie, przyjaciół... troche wyluzujesz i będzie okej

ja mam hantle z któych korzystam co 2 dzień :) już nawet ostanie troche przypakowałem z jeden kilo :)

Za 5 lat, gdybym żył, to chciałbym żyć właśnie życiem po śmierci w świecie astralnym

suchaj smierc czy ty byles wogole u lekarzy ile mogloo cie w zyciu spotkac zlego ze pograzony kjestes tylko z myslami smierci, czy dla ciebie nieistnieje juz iskra w ktora chcialbys pojsc

Cześć Śmierć!

To w zasadzie chyba dałeś sobie odpowiedz co jest główną przyczyną Twojej choroby.Nie wiem czy ktoś Tobie doradzał psychologa,ale myśle,że powinieneś zdać się na niego.Tymbardziej,że gdzieś pisałeś o nieleczonej depresji.Sam rodzinie pewnie niczego nie wytłumaczysz,więc lepiej jak coś z tym zrobisz.Czasem zwykła rozmowa wystarcza.

Mnie absolutnie rozumie ale chca pogorszyc moj stan ...celowo zeby mnie wykonczyc...to sie nazywa wsparcie zazdroszcze wszystkim ktorych potrafi kochac wlasna matka...

 

Czytam tak sobie was już o 2 tygodni i chciałem się troszkę udzielić

Nie mielibyście czasem ochoty na jakieś integracyjne spotkanie ? Widziałem już że były takie próby ale takie spotkanie mogłoby Nam dać tyle co miesiąc czytania forum .NIe byłoby się czego bać bo wszyscy dokładnie znaliby swoje objawy .Jakieś górki czy cuś takie spokojne miejsce .

Apropos jestem zDolnym ślązakiem a Wy skąd jesteście ?

Ja też uważam że może to być depresja. Wskazuje na to: niska samoocena, zmęczenie, poddenerwowanie. Czy myślałeś już o wizycie u psychiatry?

A u mnie roznie nieraz teraz jak czytam nic mi sie nie dzieje ,a nieraz poczuwal lek i sama wtedy niewiem czy mam czytac dalej czy przestac

Bibi ja się poddałem, więc nie mów za każdego.

Cieszy mnie to, że miałeś siłę wyjścia z tego bagna, masz prace i jakieś perspektywy trzymaj sie!!!

tak wf by się przydał, chciałem się nawet zapisać na sztuki walki i jakieś inne... ale jestem odizolowanyu od społeczeństwa i nie dam rady tego zrobić/

Niewątpliwie miałeś gorzej jeśli chodzi o objawy a ja skończyłem z gorszym skutkiem :) co oznacza jednak, że to właśnie objawy nie pozwoliły mi normalnie funkcojnować, tak było wtedy kiedy zapoznałem się właśnie z ostrą formą... do teraz a mineło już 5 lat pozostała mi niekończąca się apatia i bezsens wszystkiego, po prostu depresja, lekka ciągnąca się w nieskończoność... ostatnio miałem spory problem z wyjściem na miasto, najgorsze jest to, że do tego dochodzi ciągła złość na wszystko, nienawiść... i oczekiwanie śmierci... boję się tego, że niedługo wyjdę na ulice i zacznę się mścić na wszystkim co mnie denerwuje... chaos, chaos życia

wygląda na natręctwa (zespół obsesyjno-kompulsyjny)-fajnie brzmi ,

ale wymaga to skonsultowania ze specjalistą :)