znudzona-ona

Niewidocznaaaa, jesteś idiotycznie uparta w dążeniu do tego żeby sobie samej krzywdę zrobić. Po tym co piszesz widać jak na dłoni, że jesteś totalnie uzależniona emocjonalnie od tego faceta a twoje myślenie jest schematyczne i typowe dla kogoś kto ma zrobioną wodę z mózgu i tkwi w związku złym. Możesz coś z tym zrobić czyli iść na terapię albo czekać aż sytuacja cię wykończy, twój wybór

Niewidocznaaaa, a dlaczego masz być nieszczęśliwa jak skończysz zły związek? owszem, na początku będziesz miała okres żałoby po rozstaniu, ale potem może wreszcie poświęcisz własny czas i energię na zrobienie czegoś dobrego dla siebie a nie na tkwienie w złej relacji. Jest takie powiedzenie, że nie ma ofiar tylko są ochotnicy i ty niestety do niego pasujesz. Sama piszesz, że to jest zły związek, ale uporczywie chcesz w nim tkwić

Niewidocznaaaa, daruj sobie taki związek i takiego faceta. uzależniłaś się od niego emocjonalnie i wydaje ci się, że bez niego świat się skończy. A to gówno prawda, bez niego masz szansę na zajęcie się sobą, pójście na terapię i polepszenie swojego życia

Schwarzi, nie ma w tym kraju obowiązku wchodzenia w związek małżeński i zakładania rodziny. Ja mam 40 lat i nie mam męża i nigdy nie miałam, nie mam dzieci. Niedojrzałość przeważnie mija z wiekiem, a wiele rzeczy się zmienia jak się człowiek zakocha. nie twierdzę, że akurat ciebie spotka wielka miłość bo nie każdy ma to szczęście.

a ja bym nie przykładała wielkiej wagi do tego co pisze o miłości 19 latka. Naprawdę w tym wieku to mało kto doświadcza miłości-nie mylić z pożądaniem i przelotną fascynacją. Ja w wieku 20 lat byłam przekonana, że miłość to wymysł a seks wydawał mi się tak żenującą i krępującą czynnością, że chciałam zostać dziewicą aż do śmierci. Na dodatek miałam kompleksy w na punkcie mojego ciała a pierwsze pocałunki z różnymi facetami tylko umocniły moje przekonanie, że ten cały seks i związki to są mocno przereklamowane. No i tak było do pamiętnego roku w którym skończyłam 21 lat i poznałam JEGO. I wszystko nagle zaczęło mieć sens, okazało się, że można się bardzo mocno zakochać a przy okazji pragnąć kogoś fizycznie aż do bólu :)

uzbroić się w cierpliwość, potrzeba czasu na to żeby samopoczucie po lekach ustabilizowało się na dłużej

Aranjani, dzięki, że nie krzyczysz, że psa należy na smyczy trzymać.

oj dziewczyny, wy tu o sekundach nieobecności mówicie a moja suka potrafi na 15-20 minut zniknąć w pogoni za zwierzyną. Ostatnio za zającem przebiegła całe wielkie pole, SZOSĘ PO KTÓREJ JEŻDŻĄ AUTA i kolejne pole. I ja to wszystko widziałam a nie mogłam nic zrobić bo ta cholera głuchnie jak biegnie za czymś. Nie wiecie co przeżyłam jak zobaczyłam, że ona wpada na ten asfalt, histeria i paraliż jednocześnie. A na dodatek wracała tą samą trasą więc też przez drogę. Boże, miałam takiego stresa, że chyba dwa lata życia mniej mam prze to. A nie mogę przecież dziadówy na smyczy trzymać cały czas bo musi się wybiegać. Ona jest grzeczna i się słucha, jedyny wyjątek to jak wypatrzy coś co ucieka, wtedy kaplica.

kasiątko, trzeba psy przed kleszczami zabezpieczyć, to na pewno wyjdzie taniej niż leczenie babejszozy. Kropelki można kupić za niecałe 20 zł na psa

a ja byłam skończona idiotka jak się decydowałam na koty bo najpierw były psy, które sierść gubią umiarkowanie i na dodatek krótką mają. Więc jak, zupełnie debilnie, stwierdziłam, że już wiem co to sierść w domu i mogę brać koty jakie chcę. I mam, kuźwa maź, mieszankę persa, brytyjczyka i ragdolla. Nigdy więcej takich zwierząt, choćby mi dopłacali. Mam masakrę w domu, sierść nawet w pralce i na patelni.

ja żałuję, że mam same włochacze. gdybym wiedziała, że tak będzie wyglądać kwestia gubienia sierści to bym wzięła takie z maksymalnie krótką sierścią, jak typowe dachowce. Niestety, tonę w kłakach i nie zmieni się to przez najbliższe 10 lat zapewne

ha ha ha ale futro, daj jakieś zdjęcie z przodu a nie tylko rozkoszny tyłeczek

moje się bawią w domu tylko wtedy jak ludzie się też bawią, chyba już za stare są na niekontrolowane brykanie po mieszkaniu

nie wiem dlaczego, tego się można dowiedzieć na psychoterapii albo od dobrego psychiatry. Nie spędzaj czasu nad rozkładaniem tego na czynniki pierwsze tylko szukaj dojścia do lekarza

to nie ma znaczenia jakie szczegółowo masz myśli, co się w nich dokładnie dzieje. Masz natręctwa myślowe, to się leczy, a sposób leczenia jest opisany w ostatnim linku