fides

Manka, dziękuję za odpowiedź. Na pewno jest ona dla mnie ważna. Przyznam, że przerzucenie mojego posta do wątku, którego nie potrafiłam nawet odnaleźć, zaskoczyło mnie. Tak samo jak to, że tyle osób z nerwicą ma pretensje do swoich najbliższych, że ich lekceważą i nie rozumieją, a jak ktoś z tych najbliższych prosi o pomoc w tym, jak ma postępować, czy o jakieś namiary na literaturę na temat "nerwica w domu, jak postępować", to wyciąga rękę z pomocą tylko jedna osoba.

Witam wszystkich Forumowiczów, piszę pierwszy raz, chociaż od jakiegoś czasu przeglądam to forum. Mam 17-letnią córkę, która prawdopodobnie ma nerwicę. Piszę prawdopodobnie, bo jesteśmy w trakcie robienia badań, aby wykluczyć inne choroby, ale myślę, że to tylko formalność. Bardzo chciałabym jej pomóc, ale nie wiem jak, nie mam pojęcia, jak postępować. Nie chodzi mi o to, że powinnam iść z nią do psychiatry i znaleźć psychologa, bo to już zrobiłam. Chodzi mi o to jak na co dzień mam się znaleźć jako rodzic w sytuacji, kiedy córka ma objawy somatyczne. Ogólnie, w jakim kierunku iść: Czy nalegać, czy zostawić i przytakiwać, czy nie zwracać uwagi na to, że zawali szkołę, czy mobilizować ją, aby robiła wszystko to, co do tej pory? Szukałam na forum jakichś rad dla rodziców osób z nerwicą czy może jakichś książek, ale w tym gąszczu naczytałam się wielu wątków, niezwykle ważnych dla mnie, natomiast nadal nie wiem, jak mam się zachować jako rodzic. Czy ktoś mógłby mi pomóc? Pozdrawiam wszystkich