hikarudesuu

Cześć również jestem ze Szczecina i poszukuję osób do rozmowy. Kubarock, widzę że nie jestem najmłodsza na forum, czego się bałam przy rejestracji. Kończę 17 lat w grudniu. Jak mija Wam życie? Jak radzicie sobie Szczecinianie ze swoimi problemami? :)

Hm, bardzo prawdopodobne, że twój problem wynika z braku pewności siebie. Możliwe, że wynika z tego, że w przeszłości byłaś mało atrakcyjna bądź byłaś powodem do wyśmiewania. Rada jaką mogę ci udzielić - wyjdź czasem z koleżankami, kiedy on wychodzi z kumplami. Niekoniecznie piwo, może "wieczorne ploteczki" bądź kino? Wtedy "zapchasz" myślenie ciągłe o tym co on obecnie robi. A czy Tobie zdarza się przy nim wspominać o innych mężczyznach? Może nawet on też ma podobny problem i obydwoje boicie się straty? Zamiast dawać mu lekkie aluzje, porozmawiaj z nim otwarcie, byleby miło, a nie pretensjonalnie. Mam nadzieję, że wszystko dobrze się potoczy i życzę powodzenia!

Hej, jestem w twoim wieku i również miewałam kilka "przygód" z niby-nieuzależniającym dxm. Ta mała niepozorna tabletka potrafi na tydzień wytrącić mnie z życia, nie pozwalając mi spać oraz ukazując przed oczami dziwne obrazy. Pamiętam jak pierwszy raz z koleżanką wzięłyśmy po 15 sztuk, popijając to energy shotem. Myślę że była to jedna z najbardziej groteskowych nocy w moim życiu. Kościotrupy, gobliny, brak snu do 9 rano... Moje źrenice rano przypominały spodki, a ręce trzęsły się jak przy -30 stopniach. Jednak chciałam więcej i z każdym kolejnym razem ich ilość zwiększyła się do 30. Wielu z tripów nawet nie pamiętam, jednak pewnego razu wpadł do mnie mój obecny chłopak i gdy mnie zobaczył to mówił, że omal nie padł ze strachu, gdyż w czasie jak zaczęłam brać największe dawki, on był dość daleko. 10 kg mniej, blada, trzęsące ręce, ogromne oczy i wzrok mówiący "ratuj". Znajdź kogoś kto wyciągnie cię z tego jak najprędzej, bo wyniszcza to twoje szare komórki jak i psychikę. Życzę powodzenia w rzucaniu!