kami83

Czapla, bo jak czytam co piszecie, to mi się robi tak miło i czuję się pocieszona i taką ulgę czuję. I dlatego mi łzy poleciały (chyba faktycznie to od tych hormonów, bo wcześniej tak nie miałam, pozostaje czekać aż się wszystko unormuje). Fajnie że tu trafiłam i że mogę się wypisać co mi leży na sercu i czego się boję i nikt mi nie powie "Oezu, ta znowu...". I też Wam dziękuję

Czapla, dzięki, aż się poryczalam (znowu).

No i tak się zestresowalam że znowu mi ręce drętwieją. Oj, dupa, najwyżej zetnę na krótko. Zawsze szukalam pretekstu żeby to zrobić i jakoś nie starczalo mi odwagi. No to teraz to zrobię :)

A ja dzisiaj mam atak furii. Poza tym się boję. Zaczęlo się od tego że rano weszlam na wagę i zobaczylam 3 kg więcej. Poza tym coraz więcej wlosów mi wypada. No to co dzisiaj w wannie zobaczylam po myciu glowy to jakaś masakra... Więc od rana się na wszystkich wydzieram, zwlaszcza mojemu M. się oberwalo. Histeria z zalewaniem się lzami zaliczona. I zgadnijcie czego szukam w internecie - objawem jakich chorób jest przybieranie na wadze i wypadanie wlosów. Nie ważne że to czas owulacji, więc mam prawo być kapkę cięższa, nie ważne że po dostawieniu anty organizm może troszkę szaleć zanim dojdzie do siebie - ja pewnie jestem chora. Na coś strasznego Nie mogę czasem ze soba wytrzymać. Dzisiaj wycieczka do apteki po witaminki na wlosy. I niedlugo zbankrutuję.

Mam nadzieję że ruszyło. Swoją drogą, te które nie chcą mieć dzieci, zachodzą, rodzą a potem te dzieci niby z kocyka wypadają. A jak któraś naprawdę chce to wiatr w oczy, ech...

Dziewczyny, ja też, że tak powiem, jestem cała wypieprzona. I nigdy mi przez myśl nie przeszło żeby się oglądąc. Kurczę, a może źle że się nie oglądam?

Asiq, witaj. Radzę udać się do psychoterapeuty. Psychiatra z reguły najpierw tam wysyła, jak psychoterapia nic nie da to włącza się leczenie farmakologiczne. Przynajmniej ja dostalam takie wskazówki. Nie truć się chemią jeśli można chociaż spróbować ten problem rozwiązać inaczej. M.in. ze względu na te skutki uboczne. Czapla, spróbuj się przemóc. Jeśli to faktycznie bakterie, to picie 3 litrów dziennie zlagodzi trochę stan zapalny. Generalnie powinno się wypijać 1,5-2 litry, nawet jeśli się nie ma żadnych problemow. Żebyś się nie odwodniła przypadkiem, dwie szklanki wody to zdecydowanie za mało. A sprawdzałaś temperaturę? Może masz podwyższoną i dlatego cię trzęsie? A jazdę z nerkami to ja też mam. Boję się że mi te moje kamulce rozwaliły ją od środka. I ta jazda trwa już ze 3 lata. Doszło do tego że jak sikam to patrzę czy przypadkiem nie ma krwi w moczu czy czegoś podejrzanego. A jak mnie coś dziugnie w lędźwiach to już w ogóle, boję się że teraz przez tą moją dyskopatię przegapię coś zlego z nerkami. Ale obiecałam sobie że już żadnych badań robic nie będę (chociaż dzisiaj bylam bliska kupienia sobie słoiczka na mocz, bo ostatnie badanie moczu robilam w grudniu ).

O tak wlaśnie, dokladnie tak się czulam. Siedzialam z termoforem na brzuchu, bo tylko wtedy mnie nie bolalo albo bolalo dużo mniej. Bolalo, pieklo autentycznie przez miesiąc, nie wiem na ile byl to faktycznie ból związany z infekcją, a na ile sobie go wmówilam, a do kibelka latalam co pięć minut. A nie daj Boże wyszlam na dwór (mialam przyjemność mieć infekcję w zimie), nie moglam się calkiem wyprostować bo czulam jakieś dziwne ciągnięcie, mięśnie brzucha mialam jakoś dziwnie napięte, jakieś takie dziwne skurcze i dziugania. I te zrosty i blizny ujawnilyby się po tak dlugim czasie?

A jak już odczekasz te kilka miesięcy i już pójdziesz to tego lekarza to robi wielką łaskę i najchętniej wykopalby cię za drzwi. -- 28 mar 2012, 13:44 -- Ja raz mialam usg nerek państwowo. To nie dość że się naczekalam to jeszcze to usg bylo zrobione za przeproszeniem na odwal się. Jedno zdjęcie dolączone do opisu, opis od czapy, ech...

Schizowac zaczęlam bo tak jakoś dlugo patrzyl w ten ekran i tak jakoś kręcil tą glowicą. Zwykle to trwa krótko, rachu ciachu i po, a teraz patrzyl i patrzyl i patrzyl... Z tym czerniakiem to myslę że nie masz się czym przejmować. Tym bardziej że Twój mąż i mama twierdzą że nic się nie zmienilo. My, niestety, mamy tak że sobie wiele rzeczy potrafimy wmówić i wypatrzeć, to wlaśnie uroki bycia hipochondrykiem. Ja sobie na przyklad wypatrzylam kiedyś powiększone węzly chlonne w pachwinach. Bylam wtedy dwa tygodnie poza Polską. Ryczalam nocami, bo myślalam że pewnie umrę. Poszlam do lekarza, on się na mnie spojrzal jak na glupią i stwierdzil że nic tam nie ma, żadne węzly chlonne nie są powiększone. Palcem mu wskazywalam "o tu, tu", a on mówil że mi się wydaje, że jakby byly powiększone to by to wyczul. A lekarz pierwszego kontaktu? Może z nim się skonsultuj, skoro na wiztę u dermatologa trzeba czekać miesiąc? -- 28 mar 2012, 10:58 -- Szlag może trafić, bo czlowiek placi te podatki i nawet do lekarza bezplatnie się dostać nie może.

No a ja jestem po wizycie u gina żeby zrobić cytologię i sprawdzić jak wszystko wygląda po odstawieniu anty. Zrobił usg, popatrzył, popatrzył, powiedział że w sumie to wszystko ok i spytał czy mnie jajniki bolą. No jak spytał to zaczęły...

Anastezjolog na pewno się o wszystko wypyta, jak będą jakieś przeciwwskazania to Ci na pewno powie. Wiem, że łatwo powiedzieć, ale spróbuj się nie nakręcać. Wiem jak to jest, ja mam tak z łomotaniem serca, dwa razy wylądowałam na pogotowiu bo myślałam że umieram. Może jakaś relaksująca muzyka, masaż? Mi pomaga. Nie wiem czy przed narkozą można coś łykać, ale jest taki fajny lek bez recepty, jak czuję że się jakiś atak paniki zbliża to siup - Nervomix, polecił mi go mój neurolog.

Problemy z oddychaniem są pewnie spowodowane strachem. A kiedy masz zabieg? Może przedzwon do lekarza i podpytaj się czy masz się tym martwić i czy to może być spowodowane stresem.

anka, będzie dobrze :) Perla, ja osobiście nie ale pól rodziny jest bez wyrostka, w tym mój tata z problemami z sercem. Musialabyć miec naprawdę obciążony organizm żeby narkoza wyrządzila ci krzywdę.

Czapla, wszystko będzie ok. Uwierz mi, ja mialam tak samo. Parcie na pęcherz mialam (albo sobie je wmawialam) chyba z miesiąc. Myślalam że jak sobie lyknę antybiotyk to od razu nastąpi cudowne ozdrowienie. Okazalo się inaczej. Dużo pij, ale bez przesady, przy zbyt dużych ilościach antybiotyk będzie za bardzo rozcieńczony i nie zadziala. Kolo 3 litrów dziennie wystarczy. Żeby wyplukać sobie to dziadostwo co się zalęglo. Termofor na brzuch - rewelacja. I nie radzilabym chodzić do pracy tylko iść po zwolnienie i leżec w lóżku. Infekcję pęcherza trzeba wygrzać, latając do pracy możesz sobie zaszkodzić. Ja to mialam jeszcze tak fajnie że przyczepila się Escherichia coli oraz Enterococcus fecalis (dacie wiarę?! FECALIS!!!). Posiew wykazal że ten antybiotyk który dziala na Escherichię nie dziala na Enterococcusa i odwrotnie. I trulam sie dwoma antybolami. I wmawialam sobie raka pęcherza, bo gdzieś wyczytalam że przy nawracających infekcjach jest zwiększone ryzyko. Ja badań już nie robię, koniec. Inwestuję w psychoterapię żeby jak najszybciej wynormalnieć

Czapla, wspólczuję. Ja przy braniu anty mialam nawracajace zapalenia pęcherza. Wystarczylo pójść na basen albo usiąść na deskę klozetową - doszlo do tego, że we wlasnym domu musialam się zalatwiać "na Malysza". A wrażenie jakby się sikalo stężonym kwasem siarkowym. A kamień się pokokosil i uspokoil, on lubi tak postraszyć od czasu do czasu. Na wszelki wypadek wzięlam ze sobą do pracy pól apteki chyba. Prawdę powiedziawszy to dawno się tak dobrze nie czulam jak dzisiaj. Przedzwonilam do laboratorium gdzie robilam testy pod kątem boreliozy (no nie wytrzymalam, musialam) i bardzo "sympatyczna" pani przez telefon mi oznajmila że martwić się nie muszę bo wszystko jest w porządku (chyba że bylam tą osobą u której wyszedl falszywie ujemny). Uwagę że ostateczne potwierdzenie uzyskalabym badając plyn mózgowo-rdzeniowy jednym uchem wpuścilam a drugim wypuścilam. Od mojego plynu proszę się trzymać z daleka!

Sardyna, współczuję przejść i mam nadzieję że więcej takich niespodzianek nie będzie. Dobrze że wyniki w porządku, przynajmniej jedno zmartwienie odejdzie. A ketonalu nikomu nie polecam, mi żołądek wykręca na drugą stronę i zawsze spędzam parę godzin w uścisku z muszla klozetową. Dużo lepiej znoszę tramal, który obecnie leży na szafce kolo łóżka i czeka w pogotowiu, bo mi się, kurka, kamień w nerce poruszył. Teraz tylko mi tego brakuje - kolki nerkowej. Jakby mnie nie dość wystarczająco plecy rypały . I już tam swoim wewnętrznym okiem widzę nerkę zrytą kamieniem. Boże, daj mi siłę i zdrowie, bo trzeba okna pomyć na święta... -- 24 mar 2012, 22:34 -- No uśmiałam się jak głupia. Dobrej nocy Wam życzę, bez żadnych "akcji".

Bogu niech będą dzięki, mam pracę która umożliwia mi chodzenie na psychoterapię prywatnie. Poza tym pani psycholog polecona mi byla przez kilka osób. Państwowo próbowalam, nie ma miejsc, niestety. -- 23 mar 2012, 14:00 -- W warszawie dużo osób potrzebuje pomocy, z tego wniosek :)

Mój neurolog też się nie dal nabrać. Tylko ja celowalam bardziej w skierowanie na rezonans magnetyczny. Ja się strasznie opieralam psychoterapii, bo znowu trzeba placić, bo kilka razy w tygodniu i zabiera czas, bo ja się generalnie nie lubię jakoś uzewnętrzniać, bo trzeba iść/jechać a mi się nie chce, bo taka terapia to taka jakaś...gupia. Po trzech spotkaniach efektów nie ma, wrażeniami wymienialam się z Justyną kilka postów wyżej, niemniej jednak jak porozmawia się z osobami które braly w takiej terapii udzial to mówią że pomogla, jednym mniej, innym bardziej, ale chyba to jest jedyne wyjście w naszej sytuacjii. Ja już nie chcę ze sobą walczyć, podporządkowywać swojego życia wyszukiwaniu objawów chorobowych i moimi napadami paniki komplikowac życia tym których kocham (bo przecież swoich obserwacji nie zachowam dla siebie tylko muszę to obwieścić wszem i wobec ). Może warto się zmusić? Ja umawiam się w ten sposób, że idę tam zaraz po pracy, bo jak bym zaszla najpierw do domu to bez szans żebym z niego wyszla (chyba żeby mnie ktoś na silę wyciągnąl). Drogi musze trochę nadrobić, fakt, ale pogoda teraz się ladna zrobila i nie zaszkodzi np wysiąść dwa przystanki autobusowe wcześniej i się przespacerować i pooddychać świeżym powietrzem (o ile powietrze w Warszawie może być świeże).

OnaA86, jakby coś było nie tak to lekarz by to wymacał podczas badania per rectum. Rak jelita cienkiego daje inne objawy, m.in. znaczną utratę masy ciała, czy krew w kale. Poza tym zdarza się naprawdę bardzo rzadko. A czy badałaś się pod kątem pasożytów? Samo pobieranie materiału do badań nie należy to najprzyjemniejszych rzeczy, fakt , ale przynajmniej się wyjaśni. A ja mam relaksujący wieczór na poduszce elektrycznej. I bardzo bym chciała Wam wszystkim przekazać trochę mojego optymizmu który się wkradł jakoś tak. Pani psycholog aż się zdziwiła. Podwójnie. Po raz pierwszy jak mnie zobaczyła suszącą zęby, a po raz drugi jak jej odpowiedzialam na pytanie dlaczego - bo mam proszę pani dyskopatię.

To chyba tak jak każdy z nas. Jak pod koniec ubieglego roku zrobilam sobie mniej więcej podliczenie to aż nie moglam uwierzyć w to co widzę. Sama wizyta u neurologa w Warszawie kosztuje 120 zl, a takich wizyt bylo kilkanaście, plus te wszystkie usg, każde też powyżej 100 zl, dopplery nie dopplery, urografie, wizyty u ginekologa (z każdą duperelą), internisty, cytologie (mialam 3, bo przecież się wkręcilam w raka szyjki macicy swego czasu), śmogie...już nie będę pisać ile razy robilam badania krwi... Kilka tysięcy się uzbieralo.

Trzymam kciuki żeby wszystko bylo ok.

To ja napiszę jak jest ze mną: zaczęlo się od dlugotrwalego mega stresu (po prostu jestem slaba psychicznie i z niektórymi rzeczami sobie nie radzę), potem byly napięciowe bóle glowy, a w związku z tym wyszukiwanie w internecie skąd moga się takie bóle brać. I tak po nitce do klębka. Przy nowotworach mózgu są różne objawy, nie tylko ból glowy, i nagle ni stąd ni z owąd te objawy się wszystkie u mnie pojawialy, chociaż przed przeczytaniem o nich nic takiego nie obserwowalam. Np zawroty glowy - no to sprawdzalam przy jakich jeszcze chorobach oprócz nowotworów mózgu zawroty się zdarzają. Jak się gdzieś pojawily dodatkowe objawy takie jak np bóle brzucha to sprawdzalam przy jakich chorobach sa bóle brzucha i tym sposobem wpędzilam się sama w chorobę jaką jest hipochondria. A tak w nawiązaniu do moich objawów - okazalo się że nie są zmyślone (chodzi o mrowienie, drętwienie, parestezje), nie tym razem. Mam dyskopatię, odebralam wczoraj opis mojego rtg. Nie jest jakoś strasznie zaawansowana, ale coś tam na nerwy uciska i kwalifikuję się na rehabilitację. Dostalam skierowanie i będę ćwiczyć i będą mnie masować, itp. I ulżylo mi do tego stopnia że polowa z tych objawów po prostu zniknęla. Mam lykac sobie Myalgan. I wszystko będzie ok. Co nie znaczy że za jakiś czas nie wyszukam sobie innej choroby. Dlatego muszę uzbroić się w cierpliwość i tuptać grzecznie na psychoterapię. Mam nadzieję że za kilka miesięcy będę przynajmniej trochę inną osobą.

Justynko, ja zdaję sobie sprawę z tego że terapia może trwać nawet całe lata. Jednak w skrytości liczyłam że te dwa spotkania pozwolą mi trochę bardziej pozytywnie spojrzeć na wszystko. Jak na razie, powiem szczerze, jest trochę gorzej niż było. Może to też ten stres związany z przeprowadzką ma na to wpływ? Grunt że nie jestem sama i gdzieś tam wiara w to że będzie lepiej się tli.