CDN

Spoko, mam czas. Teraz jest bardzo dobrze, dużo pozytywnych zmian w życiu. miód. czasem mnie coś złapie ale rzadziutko. dopiero zaczynam przygodę pod tytułem co mi w duszy gra. Pora na diagnozy. Na pewno nie będzie gorzej niż bywało. Ot co. Pozdrawiam i witam się na forum, będę zaglądać i pisywać :)

Dzień dobry, trzeźwy. Zbieram się i zbieram juz chyba z dekadę żeby rzucić to w cholerę. Od najmlodszych lat podatna, wiele spróbowałam, ale alko zostało do dziś. Ileż to razy... od jutra, od nowego roku, obiecuję lol. Ciężko powiedzieć, czy osiągnęłam swoje dno, chyba nie, zawsze mi się jakoś upiekło, komfort picia, emigracja, po pracy rausz. I zawsze taka myśl: przestanę, ale chociaż ostatni raz tak się sponiewierać, żeby mi zbrzydło, żebym poczuła, że wystarczy... do następnego razu. A może po prostu bez większych ekscesów przestać, po prostu po cichu odpuścić, bez oklasków czy marsza żałobnego?

Witam. U mnie zaczęło sie dwa lata temu, ataki paniki, stany lękowe i inne ciekawostki. Jako, że lekarzy nie lubię i nie używam, przyzwyczaiłam się do objawów, sama sobie diagnozując od nerwicy po zwykły obłęd. Wreszcie wzięłam się w garść i poszłam do medyka (nota bene teraz, kiedy to czułam sie bardzo dobrze), przepisał depralin, 0.5 tabletki rano. Dopiero kilka dni połykam, nie widzę za dużej różnicy, tyle tylko, że pragnienie i łaknienie. Powiększone nieco źrenice. Leciuchne zawroty głowy, ale nic to. Zobaczymy jak będzie. Dodam, że pierwszy raz zaczęłam przyjmować leki, także doświadczenia brak. Pozdrawiam współtowarzyszy.