Hej!!
Mam problem ktory nie jest związany ani z otyłością ani z miłością czy też z trądzikiem... otóż chodzi o moje dziwne zachowanie...przez które nie mam już sił na dalsze życie (nie pomyślcie sobie że jestem jakąś desperatką czy coś w tym stylu... po prostu nie akceptuje samej siebie)..często mam wybuchy płaczu...zachowuje się aresywnie w stosunku do innych... w ogóle nie można ze mną normalnie porozmawiać bo zaraz się złoszczę... nic mnie nie cieszy nie mam ochoty na żadne zabawy (może dlatego że wmówiłam sobie że nie potrafię tańczyć ) mam 17 lat więc to chyba nie jest normalne... coś czuje że jak tak dalej pójdzie to zostane starą panną !
Nie za bardzo mi wychodzi nawiązywanie nowych znajomości... zwłaszcza z chłopakami (wydaje mi się że jestem głupia i nudna). Krępuje się w ich obecności i zupełnie nie mam pojęcia o czym moge z tą istotą rozmawiać w ogóle jak się zachowywać (jestem sztywna).
Zwierzyłam się kiedyś przyjaciółce z tego że mam napady płaczu itd... powiedziała że to pewnie stres związany z nową szkołą ale dam sobie rade! jej słowa nie bardzo mnie pocieszyły... bo to nie jest problem związany ze szkoła.. tylko ze mna... 2 kol powiedziałam o tym że często nie wiem jak mam sie zachowywać co powiedzieć w obecności chłopaka... odpowiedziała że ona tego nie rozumie i że jestem jakaś dziwna... wydaje mi się że ma racje..
Kolejny problem jest w tym że poprostu czuję się gorsza od innych! i to jest najbardziej denerwujące i bolesne ... Muszę przyznać że zawsze prędzej czy póżniej mam to czego chcę i tu rodzi się następny problem.. co z tego że mam to czego chciałam jak cieszę się tym tylko chwilę... bo jeżeli jest to chłopak który od dawna mi się podobał to szybko odtrącam go od siebie...
Ech poradźcie mi coś... co o tym sądzicie? jestem nienormalna prawda??
