Witam, jestem z Koszalina i cierpię na nerwicę chyba od urodzenia. Nie raz dostawałam po dupsku od życia z tego powodu. Ludzie nie zawsze tolerują takich. Zerkając na forum widać,że nie jesteśmy sami. Jak sobie z tym wszystkim radzę? Postanowilam się nie poddawać i jakoś z tym żyć. Zauważalam,że im jestem starsza i doświadczona tym jest lepiej. Niska samoocena stopniowo znika i mam nadzieje że zniknie zupelnie. Nie biorę żadnych lekow. W podstawowce pilam pewien syrop. Nie pamiętam nazwy. Uspokajał ale chciało sie po nim tylko spać i nic ni moglam robić. Poza tym widzę że leki pomagają tylko temczasowo nie likwiduja depresji na stałe. Poza tym moje zdrowie poprawilo sie odkąd zaczęlam uprawiać sport. Najlepszym lekarstwem na napady nerwowe staly się rajdy rowerowe.
Jedyny problem to to,że wciąz placzę jak się zdenerwuję. Dlatego doskonale rozumie innych mających problem ze łzami. Chętnie wyslucham Waszych historii. Serdeczne pozdro.
