Witam!
Mój problem polega na tym że ciągle porównuję się z innymi. Gdy jadę autobusem zastanawiam się czy facet stojący koło mnie jest ode mnie przystojniejszy gdy uznam go za przystojniejszego ogarnia mnie złość i zniechęcenie. Najśmieszniejsze jest to że ciągle słyszę komplementy na temat swojej urody od rodziny , sąsiadów, nauczycieli , dziewczyny się z mną oglądają a ja mimo to patrzę w lustro i nie widzę w sobie tego... Ten sam problem dotyczy "sfery intelektualnej" nauczyciele mówili że mogę mieć same piątki ,znajomi zachwycają się moją inteligencją , miałem badanie psychologiczne (dysortografia) i psycholog też powiedział mi że jestem bardzo mądry a mimo wszystko mam ogromne kompleksy na tym punkcie. Jeżeli ktoś ze znajomych idze na ten sam kierunek jak ja to czuję się zagrożony i od razu przychodzi mi do głowy że on może radzić sobie lepiej ode mnie itp a gdy słyszę że sobie nie radzi to czuję taką wyższość ale to traw krótko bo zaraz znajdę inną osobę która według mnie jest ode mnie lepsza i znowu jestem zły na siebie.
