momorek

Macie czasem żal do rodziców za to czym was obarczyli? ja nie potrafię patrzec na nich "noralnie".jak mama jest pijana to nie moge na nia patrzec ale w glebi serca to mam ochote ja przytulic bardzo mocno. natrectwa ktore utrudniaja mi zycie to np. potrafie cofnac sie z pracy zobaczyc czy mam zakluczony dom choc wiem ze napewno go zakluczalam. caly czas mysle ze ktos mnie podglada, mieszkam na wynajmowanym mieszkaniu i nie potrafie przebrac sie w swoim pokoju, bo mysle ze wlasciciel ukryl tu kamere. nikomu o tym jeszcze nie mowilam bo wstydze sie tego. Nie korzystam z toalet publicznych ani przymierzalni w sklepach, a jak juz musze to idzie mi to bardzo opornie.

Cześć wszystkim, o tym, że jestem DDA dowiedziałam się w wieku 19 lat, dziś mam 21. Wcześniej nic o tym nie wiedziała, ale dziś dużo czytam, dowiadyję się. Zauważam u siebie mnóstwo cech DDA. Nie mam z kim o tym pogadać a tak bardzo czasem mam na to ochotę- jak każdy z nas zresztą. Moim największym problemem jest cholerna samotność. Każdemu mówię, że chcę by sama, a tak naprawdę to ninawidzę tego. Czy ma ktoś podobne problemy??? Kto chciałby o nich pogadać? Lubię słucha innych i lubię gdy inni mnie słuchają. kto ma ochotę pogadać niech się odezwie. kinia199061@wp.pl