betka347

oj cieżko.... niezawsze partner jest skłonny ci pomóc.... czasami nawet i zaszkodzi.... jak ja miałam depresje .... najpier próbował zrozumieć.... pomagał, ale potem pogorszył sprawe........ denerwował się, wychodził z domu.... doprowadzało mnie to do wiekszej furii do ataków lęku , tak silnego że musiałam brać zomiren żeby sie uspokoić, miałam duszności, wtedy jeszcze sie wystraszył... i próbował do mnie przemawiać, ale po tem nic, zostawiał mnie z tym...nierozumiał.... mozna powiedzieć, że mnie z tym zostawił.... teraz znowu próbujemy się dogadac, być razem... ale ja znowu mam nawrót depresji i on powoli sie zaczyna denerwowac.... i .... wychodzi na to że sama musze sobie poradzić z tym........ i nie zabardzo go obarczac. Prawda jest też taka, że lepiej nie obarczać za duzo partnera, bo naprawdę nikt nie jest z kamienia, to drugą osobę też bardzo boli........ a ja kiedy mam depresje... mnie to po prostu wteyd nie obchodzi, jestem egoistka... nie myslę o partnerze ,potem po atakach i awanturach ... zaczynam myśleć.... jest zapóźno... cieżko jest żyć z taką osoba jak ja, jestem nie przywidywalna w działaniu ........................potrafie skrzywdzić słowem... ale i dostawać furii i kopac bić... masakra.............. ;(

Wkurza mnie to , że jestem sama! Wkurza mnie to ,ze czuje się ciągle sama! Wkurza mnie to , że ktokolwiek by nie był ze mną czuję sie potwornie sama! Wkurza mnie, ze nikt nie jest wstanie mnie zrozumiec! Wkurza mnie, że czuje się tak źle a musze jutro ranowstac do pracy ! i spędzić tam 12h na stojąco! Wkurza mnie, że jestem w Anglii bez rodziny i żadnych przyjaciół ! Wkurza mnie, że pieniadze są tak istotne dla innych ludzi ! anie ludzie i uczucia.. Wkurza mnie chłopak którego kocham ponad życie a który nie powiedział mi wcześniej że nie jest pewny swojej orientacji seksualnej!!!!! Wkurza mnie , że leki nie działają... Wkurza mnie , bo dużo rzecyz to własnie moja wina! wkurza mnie , że nie potrafie sobie poradzić.... Wkurza mnie że jestem gruba! Wkurza mnie że nie moge miec tego czego chce , teraz, zaraz! wkurza mnie czekanie na wszystko! wkurza mnie że nie jestem szczesliwa! że nie rozumiem szcześcia, że nie potrafie zmienić swojego myślenia, że jestem taka bezradna! zagubiona! ...................

Kiedy zauważyłam , że już nie moge poradzic sobie z wąłsnym zyciem .... poszlam do psychiatry , stwierdził depresje i zapisał mobemid.... Najpierw bralam dwie tabletki.... kiedy nie wiele pomagało zaczęłam brać trzy. Po mniej więcej trzech tygodniach robilo mi się lepiej, i musze powiedzieć że mimo że moje zycie nie stało sie super kolorowe, to potrafilam wstac z łózka przestałam płakać ciagle ... ale mimo to miałam jakąś pustke w glowie.... było to w moim przypadku dobre, ponieważ ja ciągle myslałam, i myślałam negatywnie, po tych tabletkach przestałam po prostu myśleć w ten spoób hehe magicznie.,.:/ ale .... po 2 miesiącach przestałam je brać.... a depresja wrócila mi ponownie.... obecnie znowu biore mobemid ponieważ mam nawrót..... i niestety nie czuje różnicy jest źle..... i prawdopodobnie ten lek juz na mnie niedziała......

Witam. Jesli chodzi o Zomiren to jest to lek uzależniający, tak mi mówił mój psychiatra, więc nie zaleca się go brać zbyt czesto. Tak też i ja robie, ponieważ boje sie że nie bede mogła sie bez niego ruszyc z domu.... Ale pomaga mi bardzo. Mam depresje ,ale czasami też zdarza mi się ostry atak leku , nie moge oddychać, zaczynam tracić świadomosć, po prostu wariuje ....... i wtedy zomiren jest bardzo pomocny, biore go pod język jedna tabletka..... wtedy dziala szybciej niż przy połykaniu.... jest niesmaczny ale szybko dziala już praktycznie po minucie zaczynam sie uspokajac.... a potem robie sie senna i najcześciej zasypiam... Tak działa na mnie.