aleksanna

hej..... TEŻ JESTEM TU NOWA:) również walczę z deprechą i to już prawie 18 lat.Zjadłam wiadro benzo, terapię też zaliczyłam i to nie jeden raz.Czy wierzę ,że idzie pokonać to świństwo co nam zabiera radość? nie wiem. Nauczyć się z tym żyć to jedyne moje pragnienie. Szukałam tego forum,żeby się poużalać bo nie każdy potrafi zrozumieć co to lęk.. nie mówie o tym z nikim... określam się jednym zdaniem mam coś z głową-dziwnie na mnie patrzą i na tym kończy się temat obecnie musiałam iść na l4 . bo o ironio pracuję w służbie zdrowia NIE MAM SIŁY pracowac-czekam aż wróci na razie jestem na etapie siedzę i patrzę w sufit...( teraz w kompa) serdecznie Cię pozdrawiam... NIE JESTEŚ SAMA

witaj dobry człowieku.... właśnie odganiam myśli złe... http://youtu.be/FO5ovrAsO4A swoją ukochaną muzą P.S. gdzie ta moja wolność... od LĘKÓW?

trudno się tu znależć..., ale myślę ,że dam radę WIELKIE DZIĘKI ZA POWITANIE:)

hej..... również jestem tu nowa:) muszę się zadomowić..., ale wiem ,że dobrze trafiłam bo od dłuższego czasu szukałam ludzi, którzy mają podobne problemy jak ja.Nerwica i inne zaburzenia emocjonalne to choroba DUSZY.... WITAM wszystkich, którzy muszą z nią nauczyć się żyć... choć bardzo trudno. Pokochać i oswoić swój lęk , łatwo powiedzieć.. SWOICH LĘKÓW.. to już mam tak dość,że.. mi się nie chce żyć... Zabierają wszystko.. radość, sens.. jeśli byłoby to możliwe wykopałabym je solidnymi kopniakami z swojego życia, ale się nia da... Poczytam jak wy sobie z nimi radzicie:)