Witam,
Piszę do Was z prośbą o poradę. Od przeszło roku borykam się z problemami, które jak się wydaję są związane z nerwicą (serca). Któregoś majowego dnia wyszedłem z dzieckiem na spacer i w drodze dostałem napadu (kołatnia) serca, zrobiło mi się duszno, nogi jak z waty, myślałem, że to koniec. Ledwo doszedłem do domu. Potem 2 godziny łaziłem po balkonie i oddychałem, popijałem wodą - przeszło, ale do końca dnia byłem nie do życia. Poszedłem do lekarza, najpierw captopril, który zadziłał natychmiastowo, potem po kilku kolejnych atakach hydroxyzinum. W międzyczasie był pramolan. Te ostatnie działały i do grudnia zeszłego roku prawie całkowicie się wyprowadziłem na prostą. Dodam, że w międzyczasie zrobiłem większość krytycznych badań, tj. echo serca, holter, krew. Niestety w sylwestra sobie nieco pofolgowałem z alkoholem i nastąpił nawrót, czasem nawet gorszy niż to co się działo w poprzednim roku. Wtedy też nie mogłem przeginać z alkoholem, ale nie było aż takich objawów.
Od stycznia "jazda" zaczęła się na nowo. Poszedłem do kardiologa, który na podstawie wyników z zeszłego roku skierował mnie do psychiatry. Tam dostałem Coaxil. Nie zaszkodził, ale specjalnie też nie pomógł. Cały czas musiałem (i muszę) dopierać Atarax (czyli Hydroxyzinum). Poszedłem ponownie, żeby zmienić lek i wreszcie się leczyć a nie tylko hamować objawy. Dostałem Setaloft. Lekarz ostrzegał przed biegunką, nudnościami, itd.
Zacząłem w sobotę i od raz "trauma". Kołatanie serca i strach przed omdleniem. Ledwo dociągnąłem do końca dnia. Niedziela była cudowna. Myślałem , że jestem już na prostej, ale niestety dzisiaj od rana traumy ciąg dalszy. Cały jestem jak nakręcony. Rano dwa razy mnie złapało kołatania, duszność i zawężające się pole widzenia. Dopiero po 1 tabletce Ataraxu (25) zaczęło się stabilizować. Teraz jestem już po 2 tabletakch i jestem zdrowo śnięty.
Co Wy na to? Czekać, czy iść do lekarza?
