mateusz0987

oczywiście. uważam ze to nie etykiety lecz ocena rzeczywistości. nie ukrywam ze sam interesuję się psychologią i mam głęboki wgląd w siebie od kilku lat i stwierdziłem ze jestem własnie wyżej wymienionymi osobami/rzeczami/sprawami czy coś. nieludzki potwór dlatego że jest taki film "lot nad kukułczym..." i ja akceptuję siostrę Ratched. potem zorientowałem się ze to chore jest a dla mnie było to zaskakujące. mnie nie obchodzą ludzie, lecz rozwiązywanie problemów. U psychologów byłem dwóch ale mechanizmy obronne potężne się włączyły i sam nie chciałem dalej w tym uczestniczyć i "się kompromitować". mam cel taki aby samemu (może to brzmieć dla niektórych po prostu śmiesznie) "dojść do perfekcjonizmu" czyli do absolutnie czystego umysłu nieskalanego żadnymi patologiami umysłowymi (depresje lęki itp) jak widać wciąż mi się to nie udało, ale mimo to pracuję nad tym. siedzę sobie w domu. pieniądze mam od rodziców i tyle. i sobie siedzę i "roz probuję" (rozwiązuje problemy).

wszystko :)

no :) schizyjka niezła ale pozytywne nastawienie przynajmniej jest :) btw nie dostałem powiadomienia o odpowiedzi... ;pp ale głosy krytykujące komentujące ma chyba wiekszosc zaburzonych :) ten wewnetrzny krytyk :)

nie ile razy się powaznie w zyciu skompromitowałeś?

Polecam Shawshank. film który mowi zeby sie nie poddawać i nie załamywać chocby nie wiem co sie działo. Mnie przy zyciu trzyma przekonanie że tak czy inaczej wkrótce będzie dobrze, bo musi tak być, bo nie moze byc inaczej. Nie mogę się pogodzić z tym że taki Robin Williams przegrał (

absolutnie nic :)

ja jestem. waham się czy się odezwać, ale to zrobiłem. zaznaczam tylko swoją obecność. pozdrawiam :)

"ale wstyd" pomyślałem sobie teraz. "ale się kompromituję" "ależ jestem żałosny" "ależ jestem śmieszny"... :) dobra dosyć tego może.

Nie wiem gdzie pisać, więc może tutaj. Jestem nieludzkim potworem, nie zależy mi na ludziach, chciałem się wyżalić, więc to robię. Jak widać brak składni pozwala zauważyć ze mam niepokolei w głowie :) oczywiście jako narcyz staram się przed ludźmi gdziekolwiek, nawet tutaj, sprawiać wrażenie fajnego i idealnego :) stąd te buźki. właściwie nie wiem po co tu piszę. może dla siebie, może żeby zaznaczyć swoją obecność, że w ogóle istnieję. i tyle. pozdrawiam.

ja rowniez jestem perem. ojciec tez jest kurde perem. i już.

ja rowniez jestem addicted od tego. tak bardzo, że nie czuję już pleasure robiąc to, tylko jest to jakieś zadanie zlecenie cel obowiązek rutyna. zero przyjemnosci dopaminy serotoniny nic.

lęk nie istnieje.

Ja nie wiem czego chcę ani po co żyję wogole.

u mnie nawet w słownika nie ma takiego słowa jak praca :) siedze w domu i udaję że praca nie istnieje i staram się nieudanie rozwiazywac problemy psychiczne własne. może lęk przed odpowiedzialnością i prokrastynacja.

fobia spoleczna to niska samoocena i brak przekonania o własnej wartosci i posiadanie przekonan w umysle niezgodnych z rzeczywistością. też mam i nie umiem sobie poradzic :)