matka polka 23

Podejrzewam, że największym problemem jest tu [jak ktoś już zauważył] mój brak zaufania, bo z tym od zawsze mam problem, a i jak tu z tym walczyć? Brak zaufania jest już wystarczającym argumentem aby dalej brnąć w związek. Zaufanie to podstawa i albo buduje się związek na nim albo to to samo co stawiać zamek na piasku.... Musisz pamiętać o tym że skoro już nie jesteś w stanie teraz spokojnie przejść nad takim zachowaniem to pozniej będzie tylko gorzej- ta zazdrość przerodzić się może w obsesyjną a wtedy będziesz się jeszcze nie potrzebnie "orać"

Witaj! Rozumiem w czym tkwią Twoje obawy ale musisz pamiętać że mężczyżni w większości są wzrokowcami i mimo że pewnie jesteś dla swojej drugiej połówki najpiękniejszą,najcudowniejszą itp.osoba na ziemi to męska natura nie pozowli mu przejść obok obojętnie. Jeśli mu ufasz nie zamykaj go w "złotej klatce" i nie próbuj odciąć od świata-sama w końcu na tym stracisz. Póki mężczyznie czegoś nie zabronisz- to podobnie jak dziecko nie będzie tego chciał."Zakazany owoc najlepiej smakuje" Ograniczenia,zakazy,awantury-same w końcu wepchną go w ramiona innej choćby po to aby zrobić Tobie na złość. Najlepiej po prostu badz typem obserwatorki.Trzymaj rękę na pulsie ale nie daj po sobie tego poznać. Będąc na spacerach sama komentuj i "rozglądaj się za innymi"-oczywiście na złość ukochanemu- może tym szybciej zrozumie co Ty czujesz kiedy on odwzajemnia spojrzenia innych kobiet.