edi90

Mi nie sprawia kłopotów aby wychodzić z domu i spotykać się ze znajomymi. A wręcz odwrotnie. Cały czas coś kombinuje żeby gdzieś wyjść z domku, czy to na jakąś impreze czy to do kina, aby nie siedzieć w domu i "gnić"/\. Ale nawet gdy jestem gdzieś na jakiejś imprezie, to nawet wtedy nachodzą mnie na ułamek sekundy złe myśli, które próbuje natychmiast od siebie odrzucić. Często kończy się tak, iż dzwonie do rodziców, spytać się o coś (wtedy utwierdzam się w przekonaniu że wszystko jest ok i bawię się dalej). Ale ja już tak niepotrafie. Strasznie mnie to menczy. Kiedyś, jakieś 2 lata temu, przeglądałem jakże głupi sennik, niestety z czystej ciekawości. Przeczytałem że zęby oznaczają smierć kogoś. Na drugi dzień, rano gdy szedłem do szkoły, przypomniało mi się że śniły mi się te niefartowne zęby i przez cały dzień bałem się o czyjomś śmierć. Naszczęście nic się nie stało i nie wieze już w tak ogromne brednie. Jest jakiś sposób, aby może nie całkowicie, ale w znacznym stopniu zniwelować te napady lęków? (PS: Teraz znowu mnie napadło te cholerne myśli :/ )

Witam, mam 16 lat i już od kilku lat przejawiąją mi się te lęki. Dzisiajszego dnia powiedziałem sobie dość, dłużej tak niemoge żyć. Pisząc tego posta, jakoś ręce mi drżą i serce bije coraz szybciej. Nikomu jeszczez nigdy niezwieżałem się z tych lęków. Co jakiś czas napada mnie lęk, że mój ojciec, matka, brat bądz ktoś dalszy z mojej rodziny może umrzeć. Wtedy zawsze w myślach mówie sobie "nie, tak sie nie stanie" i wykonuję dalej jakąś czynność. Niekiedy, (w szczezgólności martwie się o ojca) w domu jak wszyscy są w domu, wstaje i zaglądam a czy to do dużego pokoju czy do sypialni, upewnić się czy wszyscy żyją. Dalej już tak nie może być. Prosze o pomoć i w jaki sposób to wyleczyć. Wizyta u prychologa raczezj odpada, bo bardzo się tego wstydze. PS: Po napisaniu tego posta, zrobiło mi się troche lżej na sercu, że moge się z moimi uczuciami z kimś podzielić.