zecer

Z drugiej strony nigdy nie umiałem uzewnętrznić się że swoimi problemami, w zasadzie umiem to zrobić tylko w rozmowie z jedną osobą, a i to nie całkiem. Ma to niestety efekt, że rośnie we mnie depresja, irytacja, zgorzknienie i niechęć do ludzi. Niestety mam wrażenie, że ludzie zdrowi nawet jak wysłuchają to nic nie zrozumieją

Dzięki za powitanie, mój lęk jest na tyle silny że nawet przez internet rzadko się udzielam. Ale widze, że tu sami swoi, więc będę zaglądał

Ja mam jakąś wrodzona odporność na benzo. Zawsze potrzebowałem ogromnych dawek. Robię sobie miesięczne przerwy, żeby w to nie wpaść. Dziś wziąłem 12 mg wypiłam piwo zaraz wypije drugie i nie czuje się odurzony. Za to potrafię się odezwać do obcego człowieka. To dla mnie wiele, bo zazwyczaj włóczę się samotnie. Więcej pewnie tego nie wezmę, wolę Xanax.

Jak sobie jakoś radzą ze swoimi problemami, to może ich problemy nie są tak cieżkie.

To ja, zecer, z dwubiegunówką, silnym lękiem społecznym i uzależnieniem od opioidów, z którego się leczę :)

Niestety w tej chwili nie pracuje, chociaż nie poddaje się i szukam dalej. Problem w tym, ze w gorszych chwilach dostaje paniki nawet przy rozmowie telefonicznej, a napisanie zwykłego maila zajmuje 15 min. Na razie i tak sukces bo i pisanie na forach internetowych bywa ciężkie. Co do hipomanii - wtedy fobia w zasadzie znika i gdy ostatnio ja miałem (hipo nie fobie), to radziłem sobie ze wszystkim bez problemu. Gorsza jest mania, bo konsekwencje mogą się ciągnąć latami. Ale to już inna historia. Hipomanii za często niestety nie mam, bo u mnie przeważa faza depresyjna.

Leczę się od 2014 na dwubiegunowke, od kilku lat na uzależnienie od opioidow i mam bardzo silny lęk przed ludźmi, który przeszkadza mi na codzień, powoduje, ze praktycznie nie mam znajomych i mam ogromne problemy ze znalezieniem pracy. To tak tytułem wstępu