Nic mnie nie cieszy... mam 5 jedynek na semestr przez depresje.. wcześniej nigdy w życiu nie miałam ani jednej.. jest coraz gorzej, przerasta mnie drugi semestr, a co z poprzednim?! straciłam wiarę, że zdam tą klasę.. a to 3 rok.. na 4 lata.. i co wszystko na marne?!
normalny człowiek bez problemu by sobie z tym poradził a ja?! ciągle chce mi się spać wszystko mnie drażni dosłownie wszystko! nie umiem się na niczym skupić, już powoli nawet przestaję cieszyć się z tego, że mój narzeczony jest ciągle przy mnie.. nie mam ochoty ani się przytulić ani pocałować.. czuje, że moje życie nie ma sensu i nikt mi nie umie pomóc! ani nic.. nawet tabletki!
