kris_

Ostatnie badania wyszły dobrze. Żadnych leków nie zażywam, jedynie leki ziołowe na uspokojenie - typu neospasmina. Mam zamiar wybrać się do psychologa, ale nie wiem kiedy bo matura zbliża się wielkimi krokami i ciężko jest zagospodarować czas.

Witam. Mam 18 lat, chodzę do liceum. Od pewnego czasu pojawiły się u mnie dosyć niepokojące objawy. Od około miesiąca miewam dziwne napady: Najpierw odnoszę wrażenie, że jest mi duszno, po chwili występują mroczki przed oczami, wrażenie niedotlenienia, co skutkuje ogromnym napięciem i stresem przed omdleniem, występuje ucisk w krtań, niemożność złapania pełnego oddechu. Tak opisana sytuacja najczęściej zdarza mi się jadąc autobusem, bądź w szkole (np podczas lekcji, gdy jest zamknięte okno). Najgorsze jest to, że objawy występują na zawołanie - jak tylko o tym pomyślę, zaczyna się i nie mogę tego opanować. Tak jakby strach przed tym, że znowu zaczną się te dziwne duszności. Strach, który przywołuje tą całą sytuację. Staram się z tym walczyć, myśląc o czymś innym, udając, że problemu nie ma. To co udało mi się uzyskać, to niedoprowadzenie do omdlenia. Niestety ucisk w krtań i dziwna "duchota" nadal nie dają mi spokoju, ogarnia mnie okropne i nieprzyjemne napięcie. Parę dni temu, ucisk w krtani występował cały dzień, niczym nie mogłem tego złagodzić (silniej występuje w sytuacjach stresowych). To opis całego problemu związanego z tematem. Chciałbym jednak dodać, że obok tego występuje u mnie depresja. Niestety jestem człowiekiem, który częściej miewa gorsze humory. Objawia to się przede wszystkim złym samopoczuciem, sennością, brakiem chęci do jakiegokolwiek działania. Tyle słowem uzupełniającym. Nie wiem jak radzić sobie z tymi problemami. Muszę przyznać, że zaczyna mnie to przerastać, wręcz męczy mnie to. Mimo starań i wymyślnych technik myślowych na nic zdaje się moje radzenie z problemem. Proszę Was o jakąś, poradę, wskazówki. Co mogę zrobić by polepszyć jakość życia i wyeliminować ten pierdołowaty problem?