ainoa

Rozważam pójście na hipnozę. Czy komuś pomogła na tyle, że wyszedł np z Fobii ?

Cześć jest ktoś z Gdańska ?

Właśnie staram się ogarnąć, zmobilizować. Nakreśliłam sobie plan i mam nadzieję,że wytrwam w swoich postanowieniach.

Miałam pisać taki sam post. Ja jeszcze dopytam czy zauważyliście zmniejszenie stanów lękowych ?

Dzisiaj średnio. Wypiłam kawę, piję energetyka, leki wzięte no i boli mnie bardzo lewa pierś chyba czeka mnie wizyta w poradni leczenia piersi.Znowu. Niby miałam się zebrać na siłownię, ale tak mi idzie, że chyba do wieczora mi zejdzie. Szukam jakiejś fajnej książki o zaburzeniach odżywiania. Może trochę rozjaśni mi to głowę

Słuchajcie, a jak godzicie pracę zawodową z terapią ? Czy terapeuta wam wyznacza jakieś dni w miesiacu czy macie jeden konkretny dzień i godzinę ?

Zapisałam się na oddział dzienny z nadzieją, że będzie lepiej, ale rozczarowałam się bardzo mocno. No ok, miałam terapię indywidualną raz w tygodniu, ale w nurcie którego jednak nie cierpię. Psychodynamiczna to nie moja bajka, ale nie to było najgorsze. Zrobili mi bajzel w lekach, przypisali jakąś dziwną jednostkę chorobową, która z moim stałym już ponad 11 letnim leczeniem ma niewiele wspólnego no i się wypisałam na własne żądanie. Końcowo zaoferowali mi tylko psychoedukację i nawet myślałam, że będzie na niej coś innego niż ostatnio, ale niestety. Teraz będę się starała o wejście do grupy psychoterapeutycznej z innej poradni. Cykl takiej terapii 2 razy w tygodniu ma trwać 6 miesięcy. Pod tą terapię będę musiała zmienić pracę. Pytanie czy warto ? Czy ktoś był w grupie psychoterapeutycznej i coś wyniósł z niej ?

Zapisałam się na oddział dzienny z nadzieją, że będzie lepiej, ale rozczarowałam się bardzo mocno. No ok, miałam terapię indywidualną raz w tygodniu, ale w nurcie którego jednak nie cierpię. Psychodynamiczna to nie moja bajka, ale nie to było najgorsze. Zrobili mi bajzel w lekach, przypisali jakąś dziwną jednostkę chorobową, która z moim stałym już ponad 11 letnim leczeniem ma niewiele wspólnego no i się wypisałam na własne żądanie. Końcowo zaoferowali mi tylko psychoedukację i nawet myślałam, że będzie na niej coś innego niż ostatnio, ale niestety. Teraz będę się starała o wejście do grupy psychoterapeutycznej z innej poradni. Cykl takiej terapii 2 razy w tygodniu ma trwać 6 miesięcy. Pod tą terapię będę musiała zmienić pracę. Pytanie czy warto ? Czy ktoś był w grupie psychoterapeutycznej i coś wyniósł z niej ?

Tak. Mam leki, ale z jednego schodzę. Dawno temu w ostrej depresjii dostałam Lit na stabilizację, ale on wywołuje u mnie bardzo duże drżenia rąk. Niby nic takiego, ale zaręczam, że jest to bardzo upierdliwa sprawa bo nawet nie mogę złożyć podpisu pod dokumentami. Reszta leków bez zmian czyli parogen, sulpiryd, propranolol. W Gdańsku na Srebrzysku. Szpital T. Bilikiewicza. Ofertę mają trochę ubogą bo 5-6 tygodni, ale cieszę się z tego. Przy tej mojej ergofobii wyjście do grupy i pracowanie nad czymś jest dużym wysiłkiem, ale daje radość

Minął właśnie tydzień od kiedy jestem na oddziale dziennym. Równolegle mam terapię indywidualną z kobietą, która tak mnie wkurza , że chyba po oddziale zapiszę się do niej na terapię. Tak jak ona daje mi do myślenia i wywołuje różne skrajne emocje to głowa mała, ale za nim do niej się udam to planuję jeszcze iść na oddział, który zajmuje się typowo nerwicami, a na koniec już po zwolnieniu lekarskim jest plan na terapię grupową , której cykl trwa pół roku. Mam nadzieję, że w końcu doprowadzę do końca swój stan psychiczny i odczuję poprawę. Tak zmotywowana nie byłam już dawno.

Jestem ciekawa jak się potoczyły Twoje losy. Jak jest dzisiaj ?

Z lekami to jest tak, że potrzebują czasu, a być może masz za małe dawki. Najlepiej skonsultować z lekarzem co i jak. Może też warto rozważyć pobyt w szpitalu ?

a jakie miasto ?

Miałam iść na oddział dzienny. Obiecali, że będę mieć terapię indywidualną, a później grupę i terapię. Okazało się, że mogą mi tylko zaoferować 5 tygodni grupy psychoedukacyjnej, w której już kiedyś byłam bo według nich nie jestem gotowa na proces terapeutyczny. No niech im będzie, że nie pałam entuzjazmem, ale to trochę krzywdzące co powiedzieli bo chcę wyzdrowieć. Wracam do pracy pomimo ergofobii i będę starała się jak tylko mogę żeby ją utrzymać. Rozmawiałam w kierowniczką. Nie mam w ogóle się bać , że mnie zwolnią bo nie zrobią takiej rzeczy. W tym wypadku czy możecie polecić kogoś kto serio zna temat ergofobii , nałogów, lęków ? Ludziska w was MOC bo ja już nie mam cierpliwości do szukania specjalistów.