ewa1987

Znasz może przyczynę, podłoże, dlaczego tak się dzieje z ludźmi "sukcesu"? Dlaczego "teraz od 2 lat pierdoły staja sie nie do pokonania"? Niby wszystko jest ok-są pieniądze, praca, dom a tu nagle człowiek zaczyna się sypac. Czy to kwestia wymagania od siebie coraz więcej? Czy dlatego, że inni wziąż wymagają od nas więcej? [Dodane po edycji:] prawie wzięłam to na poważnie, gdybym nie przejżała reszty Twoich postów... A Ty? nie masz problemu z sexem?

Witam wszystkich! Piszę, bo nawet jesli chce iśc do psychologa-muszę wiedziec jakkolwiek co mi jest... Zaczęło się od fobii szkolnej w liceum, nie byłam w stanie chodzic do szkoły, musiałam skończyc szkołę zaocznie. Na studia nikt nie jest w stanie mnie wypchnąc. W pracy-na szczęscie mam własną firmę, którą zarządzam z domu(bardzo ją zaniedbuje, coraz gorzej jest mi zmusic się do obowiązków), ale wcześniej pracowałam do pierwszego"zawalenia". Mogłam się spóźnic, pokłócic z chłopakiem-i wtedy już nie docierałam na miejsce...nigdy. Nigdy nie potrafiłam stawiac czoła praoblemom-nawet tak błachym. Potem...nie mogłam odbierac telefonu - po prostu. Zazwyczaj jak nie wiedziałam kto dzwoni, potem nawet gdy dzwonił znajomy, rodzina-po prostu wyciszałam, jakoś nie mogłam. Potem zaczęłam bac się wychodzic z domu-również tak po prostu-nie potrafię tego uzasadnic. Mam psa-wychodzę z nim na dłuższe spacery ale tam gdzie nie ma ludzi... do sklepu już nie wejdę-a jeśli, to z ogromnym trudem. W domu nie lubie światła, najlepiej jakby był półmrok, cho na dworzu uwielbiam słońce i bardzo poprawia mi humor. Dziś było już apogeum-pojechałam do centrum handlowego... gdy tylko straciłam chłopaka z oczu - dostałam ataku paniki, nie mogłam znaleźc wyjścia, nie mogłam oddychac, prawie zemdlałam. Od jakiegoś czasu mieszkam sama - byłam agresywna w stosunku do chłopaka, kochałam go do póki go w domu nie było. O sexsie nie ma mowy-najlepiej, żeby nikt mnie nie dotykał. Jest coraz gorzej... Gdy już skończą mi się obowiązki i pomysły na wolny czas - zaczynam się obżerac. Nic mi nie sprawia przyjemności, a jesli nawet to chwilową, zaraz znowu jest tak samo-nijak. Cały czas w śroku jestem spięta, zdenerwowana, serce mi tak wali, że czuję każde uderzenie całym ciałem. Co mi jest? niech mnie ktoś nakieruje-proszę