nescafe

ja nawet planów już nie mam..

....mam wrażenie że wszystko robię zle..

a mnie trzymają przy życiu dzieci... ale zdaje sobie sprawę jaką robię im krzywdę że tak mówię... że tak się zachowuje...

witam... ja leczę sie już prawie 5 lat... róznie to ze mną bywa.. czasami pilnie słucham zaleceń lekarza.. a czasami mam okres buntu... pozdrawiam wszystkich..

witam was.. jak ja bardzo was rozumiem.. szukam dobrego psychologa ale tracę nadzieję.. może zna ktoś i poleci psychologa w wlkp bo byłam u dwóch i nic... a ostatnio wręcz pani psycholog powiedziała mi ze nie może mi pomóc bo trafia na mur.. jestem załamana jak miałam 15 lat zgwałcił mnie dużo starszy facet to było nad morzem żeby tego było mało szłam z nim pózniej przez cały deptak w Rewalu z nożem na gardle w biały dzień i nikt nie zareagował ale to nie koniec tej historii on oskarżył mnie że ja w trakcie tego "sexu" z nim ukradłam mu sygnet!! masakra!! kazał sie zaprowadzić do mojej mamy i tak jej powiedział... nie zgłosiłam tego na policje... ze strachu wyjechałam z Rewala w nocy... teraz mam 34 lata dwójkę dzieci i staram się życ ale ten obraz do mnie powraca i bardzo skomplikował mi życie

chciałabym znów poczuć się bezpiecznie i polubić siebie... to dałoby mi siłę by zwalczyć mój smutek i lęk...

Dzień dobry... Jestem tu zupełnie nowa... ale widzę że nie tylko ja dziś odkryłam to miejsce..... Zastanawiam się czy znalezienie tego forum to akt desperacji z mojej strony... Wołanie o pomoc.. nie wiem... Czytałam sobie tu wypowiedzi róznych osób i doszłam do wniosku że nie jestem jedyna.. z problemem. To dało mi poczucie zrozumienia i poczucia sie tu jak na kawce u przyjaciółki.. Dziękuje że jesteście.... bo daliście mi nadzieję..