zawiedziona90

WITAM MAM TAKI SAM PROBLEM NIE WIEM CO SIĘ ZE MNĄ DZIEJE .MÓJ CHŁOPAK MÓWI MI ZE OD 4 MIESIĘCY JESTEM JAŚ DZIWNA . NIE WIEM CO MAM ZROBIĆ .WYDAJE SIĘ Z POZORU ZE WSZYSTKO JEST OK., ALE JA TEGO TAK NIE ODBIERAM KŁÓCIMY SIĘ.NAWET DOCHODZIMY DO WNIOSKU ŻE JESTEŚMY ŻE SOBĄ TYLKO DLA NASZEGO DZIECKA.. CZY TO JEST ZDROWE PODEJŚCIE DO SPRAWY.NAJGORSZE Z TEGO WSZYSTKIEGO JEST ZE JA GO KOCHAM I ON MNIE TEŻ .KAŻE. MI SIĘ ZMIENIĆ A JA NIE WIEM JAK.NAWET GDY PRÓBUJE PRZEZ 2 DNI JEST FAJNIE A PO DWÓCH DNIACH ZAPOMINAM JUŻ O TYM I WRACAM DO TAKIEGO STANU CO PRZECHODZIŁAM W CZEŚNIEJ. PROSZĘ O JAKIEŚ WSPARCIE I POMYSŁ JAK TO ROZWIĄZAĆ.

WITAM! CZYTAŁAM WYPOWIEDZI INNYCH LUDZI KAŻDY PODCHODZI DO TEGO INDYWIDUALNIE, NIKT NA PRAWDĘ NIE MA POJĘCIA CO TY CZUJESZ WIĘC TA SPRAWA POZOSTAJE W DALSZYM CIĄGU NIE ROZSTRZYGNIĘTA DLA CIEBIE I DLA TWOJEJ DZIEWCZYNY.DLA NIEJ SZCZERA ROZMOWA NAPRAWDĘ WAM PSYCHICZNIE POMOŻE I ODCIĄŻY JA.A UCIEKANIE DO NICZEGO WAS NIE ZAPROWADZI.CO CAŁY CZAS BĘDZIECIE SIĘ PRZEPROWADZAĆ JAK ZOBACZYCIE KOGOŚ ZNAJOMEGO W TYM SAMYM MIEŚCIE GDZIE WY MIESZKACIE???????????