chciałabym miec tyle energii zeby do glowy wpuscic choc odrobine pozytywnych mysli... strach jest jednak silniejszy ... panicznie boje sie zycia nie potrafie sie zebrac, przede mna ciagle stoji ten mur przyszłosci..
Zaczelo sie niedawno, w sumie to nie potrafie sprecyzowac tego co sie ze mna dzieje ...paniczny lek nie zostawia mnie prawie na krok
..postanowilam porozmawiac z mama, lecz ona ciagle uwaza ze pewnie to chwilowe niepowodzenie- sa wzloty i upadki, ale to bierze sie z nikad i bez powodu narasta...
