MARIOLKA

ok SOORRRKI, nie wiedziałam że to taki problem jak nie chcesz to nie czytaj

DZIEKI ZA ODPOWIEDZ UMAWIAM SIE JUŻ TERAZ NA PSYCHOTERPAIE JESZCZE POROZMAWIAM Z PSYCHOLOGIEM O LEKACH MOZE NIE BĘDA KONIECZNE A MYŚLE ŻE JAK CHŁOPAK WRÓCI TO POWIEM MU OTYM MOŻE BEDZIE MI ŁATWIEJ TYLKO NIE WIEM, CZY ON TO ZROZUMIE, JEŻELI NAPRAWDE MNIE KOCHA TO ZROZUMIE POZDRAWIAM WSZYSTKICH I ZYCZE POWROTU DO ZDROWIA BEDE TU WPADAĆ CZASAMI I OPISYWAĆ JAK MI IDZIE TRZYMAJCIE ZA MNIE KCIUKI PA

Witam Jestem nowym uczestnikiem forum Pocieszyłam sie troche widzac, że nie tylko ja mam takie prblemy z wychodzeniem z domu. Od jakiegoś czasu próbuje z tym walczyc, ale bezskutecznie, a lęki się pogłebiają. Mieszkam z chlopakiem który nic o tym nie wie, nawet chyba sie nie domnyśla i wolałabym żeby tak zostało. Mam lęki przed wyjściem z domu, nie jeżdze autobusami, tramwwajami. W samochodzie czuje sie troche bezpieczniej, na rowerze też. Przeżywam wszystko to samo co wy. W domu czułam sie do niedawna bezpiecznie, ąz do chwili kiedy mój chłopak wyjechał. W nocy budziłam sie z lękiem , że zaraz umre, miałam dreszcze, kołatanie serca, poty, chciałam wzywać pogotowie. Postanowiłam iść do psychiatry. Przepisał mi Asentre i doraźnie Alprox, ale boje sie ich brać. Po przeczytaniu tych wszystkich informacji o tym leku troc he sie nakręc iłam. Spóbuje małymi krokami z tym walczyć sama, bo kiedy poczuje, ze jakiś lek mi pomaga może nie bede potrafiła później z niego zrezygnować. Czy próbowaliście bez leków walczyć z tymi lękami. opiszcie please, piszcie nawet na maila ja myśle żeby robić sobie coraz dłuższe spacery, pójśc gdzieś dalej nie wiem ale może jeszcze spotkam sie z psychologiem na terapii. pozdrawiam wszystkich

Witam Jestem nowym uczestnikiem forum Pocieszyłam sie troche widzac, że nie tylko ja mam takie prblemy z wychodzeniem z domu. Od jakiegoś czasu próbuje z tym walczyc, ale bezskutecznie, a lęki się pogłebiają. Mieszkam z chlopakiem który nic o tym nie wie, nawet chyba sie nie domnyśla i wolałabym żeby tak zostało. Mam lęki przed wyjściem z domu, nie jeżdze autobusami, tramwwajami. W samochodzie czuje sie troche bezpieczniej, na rowerze też. Przeżywam wszystko to samo co wy. W domu czułam sie do niedawna bezpiecznie, ąz do chwili kiedy mój chłopak wyjechał. W nocy budziłam sie z lękiem , że zaraz umre, miałam dreszcze, kołatanie serca, poty, chciałam wzywać pogotowie. Postanowiłam iść do psychiatry. Przepisał mi Asentre i doraźnie Alprox, ale boje sie ich brać. Po przeczytaniu tych wszystkich informacji o tym leku troc he sie nakręc iłam. Spóbuje małymi krokami z tym walczyć sama, bo kiedy poczuje, ze jakiś lek mi pomaga może nie bede potrafiła później z niego zrezygnować. Czy próbowaliście bez leków walczyć z tymi lękami. opiszcie please, piszcie nawet na maila ja myśle żeby robić sobie coraz dłuższe spacery, pójśc gdzieś dalej nie wiem ale może jeszcze spotkam sie z psychologiem na terapii. pozdrawiam wszystkich