Witam wszystkich bardzo serdecznie!!!
jestem nowa na tym forum, co do nerwicy męcze sie z nią jakieś 10 lat a mam niecałe 23, więc wiem cos na ten temat!
też jestem osobą raczej optymistką, zawsze usmiechniętą , jak mówie komus ze mam nerwice to zawsze słysze słowa - a nie widać tego po tobie w ogóle! może to dlatego że ja jestem nadwrazliwa, wszystko przezywam w środku, rozpamietuje kadzesytuacje, pzrejmuje sie byle czym, zamartwiam, tez ma na to wpływ moje zycie rodzinne, mieszkam jeszcze z rodzicami, ojciec jest alkoholikiem, wiec rujnuje nam zycie, sobie zreszta tez, odkad pamietam byly awantury kłótnie i nic wiecej, no a teraz wszystko wychodz na wierzch, miewałam ataki, chodzialam po lekarzach wszyscy twierdzili ze jestem zdrowa i nie wiedza co mi dolega a ja nadal zle sie czula, ataki staly sie coraz czestsze, az pewnego wieczoru zabrała mnie karteka do szpitala, bo myslalam ze umieram, lezałam przed tv, nagle serce zaczelo walić, zimny pot mnie oblal, mialam dreszcze po całym ciele, blada sie zrobilam jak sciana, niedobzre mi było i bóg wie co jeszcze, głowe chciało mi rozwalić, to wzieli mnie dali cos na uspokojenie, i do domu, a ja pzrez caly tydzien nie wstawałam z lozka bo nie dalam rady, ataki mialam nawet kilkanascie razy dziennie, nie wychodzilam nigdzie , bylam słaba, spiąca, bez zycia, prawie w kazdy dzien u lekarza, bo znowu cos sie działo, pzrepisał mi tabletki na uspokojenie ktore zaczely dzialac po ok miesiacu, zazywalam je moze pzrez 3 miesiace, poprawilo sie przestalam brać, teraz nerwica wrocila na nowo a ja wrocilam do tabletek
