adhab

Od kilku lat walcze z depresja, fobia spoleczna i z nerwica. Pochodze z rodziny dysfunkcyjnej - ojciec alkoholik, mama znerwicowana, nadwrazliwa. Sam musialem dojsc do tego, ze jestem chory, sam musialem szukac pomocy, sam musialem dojrzec do psychoterapii. Moi rodzice nie odczuwaja, tego, ze ktos moze miec problemy, dla mojej mamy to oznacza wielka tragedie, jak zawalilem studia pare lat temu, musialem isc na zaoczne - jednak nie bylem w stanie wejsc na sale wykladowa, samo stanie do sekretariatu paralizowalo mnie psychicznie, a co dopiero branie udzial w wykladach. Rodzicom nic nie powiedzialem, przyjalem maske, ze udajac ze studiuje, bylem wtedy sparalizowany strachem, wolalem wloczyc sie po ulicach, plantach. Jednak po tych 3 latach dojrzalem psychicznie, zeby sie zaczac leczyc psychoterapia - od 1,5 roku lecze sie farmakologicznie. Mam jakas blokade, paniczny strach przed odkryciem sie, ze nie studiuje, oni nie zrozumieja, ze nie robilem tego z lenistwa !! poradzcie mi, moze ktos ma jakies rady, pomysly jak powiedziec, najbardziej sie boje reakcji alkoholika - zacznie pic i mi to wypominac....

to w takim razie solna wola - na depresje, fobie, nerwice etc;o

Biore 150 mg rano i 150 mg wieczorem Efectinu, i na noc 60 mg Lerivonu, od dluzszego czasu mam wilczy apetyt, strasznie utylem, czym mozna obnizyc ten sztuczny,lekowy apetyt ? Znacie moze jakies specyfiki na to ?

Czy macie jakieś rady, jak radzić sobie z wszelkiego rodzaju natrętnymi myślami ?