witam
chciałam się podzielić swoimi doświadczeniami odn nerwicy lękowej. Jeśli ktoś doświadczył to wie, że wytłumaczenie osobie postronnej co się dzieje jest bardzo trudne a poradzenie sobie samemu w chwili ataku jest czesto niemozliwe. Pewnego dnia, parę lat temu, kiedy zaistniało wiele zmian w moim życiu, zostało zakłocone poczucie bezpieczeństwa, zostałam sama w domu. nagle nie mogłam oddchać i co najgorsze uspokoić myśli. Wiedziałam że to moja "głowa" płata mi figle ale moje samopoczucie było tragiczne. bałam się potwornie. Panikowałam. Nie miałam możłiwości zwrócic się o pomoc do kogoś z bliskich tym samym panika narosła do maximum. wezwałam pogotowie i czekałam na moment w którym potraktują mnie jak wariatkę. dostałam leki i na drugi dzien wymusiłam wizytę u psychiatry. w nieszczesciu trafiłam na genialnego lekarza. choć sama jestem psychologiem i psychoterapeutą nie uniknełam przykrego doświadczenia i pomoc drugiej osoby była konieczna. dwa wyjścia z tej syt: psychoterapia conajmniej 2 lata i bez przerw oraz 2 wyjście leczenie farmakologiczne. zadziałało. Leki brałam 2 lata ( afoban tylko w najtragiczniejszych syt pol tabletki) i pomogło. teraz 2 lata bez przykrych doświadczen i leków. Jestem świadoma, że choroba powraca w zaleznosci od sytuacji życiowych kóre maja wpływ na jej remisję.
pozdrawiam i nie dajcie się! możliwe jest to, aby spokój i dobre samopoczucie wróciło. JLee.
