mp1

w tej kwestii najlepiej jakby się wypowiedział ktoś kto ma "epizod", ale... jeśli osoba chora widzi "błędne koło" mechanizmów chorobowych a nie umie ich przezwyciężać, to może się martwić tym, że dalej chudnie

co do odsetka to nie mam wiedzy, mi chodziło głównie o to, że deklarowane przyczyny choroby okazują się tymi dość powierzchownymi, a często faktyczne (znacznie głębiej tkwiące) wychodzą w trakcie leczenia

A możesz napisać coś więcej, tzn. dlaczego tak bardzo przeraża Cię wizja "dożywotniego brania leków"?

Nie chcę na siłę odkłamywać czyjejś rzeczywistości, ale znam przypadki dziewcząt, które "nie mogły jeść, ze względu na występujący stres". Jednak w trakcie leczenia okazywało się, że osoba ma również inne dodatkowe - wcale nie mniej ważne powody do tego, aby nie jeść, np. lęk przed współżyciem, ponieważ kiedyś mąż przyznał się, że podobają mu się kobiety jak mają "troszkę więcej ciała"...itd itp

Ja słyszałem od psychiatry nast. komentarz do pacjentki mającej problemy z odżywianiem i tracącej na wadze w dość szybkim tempie, głównie z powodu stresu, a nie z chęci odchudzania - cytuję z dużym skrótem "...jeszcze wpadanie Pani w anoreksję..."

Jeśli potraktować twój obecny czas jako "czas leczenia", to raczej sugerował bym je doprowadzić do końca, czyli wyleczenia się, a dopiero dalej szukać sobie kogoś bliskiego sercu. Co nie stoi w sprzeczności z tym, żeby być otwartym na nowe znajomości.

jeśli było, to przepraszam, a jeśli nie to polecam wywiad z ordynatorem kliniki nerwic w IPiN, wydaje mi się bardzo przystępny http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20091029&typ=sz&id=sz12.txt Pozdrawiam

Nie wiem, czy dobrze Ciebie zrozumiałem, ale może tak być, że wiedza psychologiczna, którą ktoś posiądzie, z którą pozostaje się sam na sam -analizując to i owo samemu, może być nawet zagrażająca, chodzi mi o to, że łatwo jest się w tym pogubić co się dowiedziało, przeczytało itd

jestem nowy, witam wszystkich forumowiczów i mam nadzieję, że od czasu do czasu znajdę coś w czym będę mógł zabrać głoś:) Pozdrawiam, Marcin